Ik wrijf nu al mijn handen in elkaar met een big smile!

Meer en meer kom ik erachter dat alles in mijn leven afhangt van mijn bijdrage, mijn keuze en mijn lef om anders te kiezen. Wat ben ik dankbaar dat ik verandering eiste en de vragen toeliet in mijn leven. Door de jaren heen heb ik talloze modaliteiten en geloofsystemen eigen gemaakt waarvan access consciousness er boven uitsteekt momenteel.

Toegang hebben tot mijn oneindig bewustzijn

Ja watte.. wat een geschenk!

De vragen en mijn bereidheid om zelf niks meer uit te vinden, te beredeneren of uit te zoeken.. faciliteren een heel andere ruimte! Als ik altijd blijf doen wat ik doe, krijg ik altijd hetzelfde én verandering van spijs doet eten. Dat dus..

Er is altijd een andere mogelijkheid!

Hoe meer ik met de vragen speel - nu zo'n 2 jaar, hoe meer ik doorheb hoe ik mijn levensstijl creëer volgens mijn goesting. Hoe meer ik doorheb dat 'alles wat ik ervaar' bij het spel mijn bewustzijn hoort. Voortdurend krijg ik gespiegeld wat ik ergens nog van vind. 

Hoe erg het ook lijkt in mijn omgeving of in de wereld. 

Hoe dramatisch en beladen met trauma. 

Ik weet nu dat ik kan altijd kan vragen om én kiezen voor iets anders!

En dat besef maakt me zoo rijk! mmm..

Ik wrijf op momenten mijn handen in elkaar met een big smile 

om te zien wat ik ga creëren. 

Er is altijd een andere mogelijkheid. onbegrensd.

Wat gaat er mogelijk zijn? 

Hoe gaat dat zijn?

Wat gaat er zich openbaren?

Wat zal er mogelijk zijn dat ik nu nog niet kan of wil of durf te kiezen?

Welke aspect van mezelf zal ik kiezen om de toekomst te creëren dat ik kies?

Het is als een computerspel waarin ik telkens meer tools krijg aangereikt om een niveau uit te spelen. Dat dus. Altijd bonussen beschikbaar zonder dat ik ze hoef te verdienen. Zonder tijdsdruk waarbinnen ik dit of dat moet realiseren. Altijd op het juiste moment op de juiste plek.

Dat dus.. ik ben er.

En dat is al.

Ik vraag om de oneindige mogelijkheden om (wat ik wens) te laten verschijnen. 

Ik bén bereid om the good, the bad & the ugly van het leven te ervaren, hoe intens ook. 

Ik vraag hoe het nog beter word. Wat er nog meer mogelijk is. 

Ik word gewaar wanneer ik (me laat leiden door) kies voor angst, verwijt, het niet weten.

De oorspronkelijke titel van deze blog. Bijzonder hé? 

Althans, ik vind dat toch. c;)