I ask & it is given

  “ De echte verandering die mogelijk is, ligt in het versterken van mensen die in staat zijn om de wereld te veranderen én de mensen om hen heen te inspireren met de energie die ze kunnen zijn ”   – Gary Douglas

>> Wie heb ik nog niet willen zijn, dat als ik dat wel zou willen, het alles zou veranderen? Wat heb ik nog niet willen ontvangen, dat als ik dat wel zou willen ontvangen, het alles zou veranderen? // Iemand trok gisteren een inzicht kadokaartje van mij met het citaat: Verander je leven door te zijn wie je wilt zijn. Hoe treffend is dat eigenlijk hé, hoe graag willen wij vaak iets anders in ons leven en ligt het eigenlijk compleet bij onszelf. Wij zijn de sleutel tot verandering En toch zijn we vaak geneigd om het begin van de verandering, de verantwoordelijke voor verandering, buiten onszelf aan te wijzen: "Als mijn baas mij zou erkennen dan.. Als mijn lief zou veranderen dan.. Als mijn familie me zou zien staan dan.. Als mijn buurman niet zo zou staren dan.. en ga zo maar voort. Als de artsen mijn lichaam zouden opereren.. Als het OCMW mij meer zou steunen dan.. Als de ander het voor ons gaat oplossen dan.." En is dat écht zo of hebben wij dat onszelf aangeleerd? Hebb

 Mannekes, mannekes..  Ik had mijn vorige post net geschreven toen ik werd teruggebeld door de kiné op de hoek. Ik had hem gisteren gesms't en hij belde me terug. Ja.. ik wilde iets vragen.. ik wil hem een ontspannende sessie aanbieden omdat hij al bewust bezig is met het lichaam en de geest. Het lijkt me een verrijking. Of ik dus bij hem kwam solliciteren.. en waarom koos ik hem uit? En nog een paar vragen van zijn kant uit enzo staat hij wel open voor een ontspannende sessie komende dinsdag! Whoop whoop! Ja, het was intens en oncomfortabel.  En ja, het is MEGA WIJS dat ik mezelf diene kado gegeven heb, die ervaring!! Haha.. ineens merk ik een boost op van goesting om mezelf nog meer zichtbaar te maken! Here I go!

Wat ben ik nog niet bereid om te kiezen, dat als ik wel bereid zou zijn, het per direct meer plezier en verbinding zou creëren? // Elke dag is er één om iets anders te kiezen. Gisteren durfde ik andere mensen met een praktijk aan te spreken om de Access Bars te laten ervaren. Hoe fijn zou het zijn om even spontaan als ik werkelijk ben naar buiten te treden, om contact te maken met andere mensen met een praktijk? Aan de ene kant wil ik graag meer mogelijkheden bij andere laten ontstaan. Aan de andere kant zijn alle verhalen dat ik waar en echt heb gemaakt een mega drempel zijn om over te stappen. Want ja, zeg nu zelf.. wat als? Wat als de ander het maar raar vindt? Wat als de ander mij raar vindt? Wat als het niks is voor de ander? Blablabla. Interessant standpunt wat ik er van vind. Hmm.. zucht. Terwijl ik andere mensen afstap word ik gewaar wat er allemaal naar boven komt aan verhalen en standpunten. Hoe oncomfortabel ik het maak én toch buiten mijn comfortzone is de verrijking, zijn

Hoeveel mensen probeer ik nog te redden en bij me te houden wat mij eigenlijk ervan weerhoud om het leven en de toekomst te creëren dat ik weet? - - Op dit eigenste moment rollen de tranen over mijn wangen, verdriet is aanwezig. Een inzicht van wat anders is en zal zijn in de toekomst. Vier weken geleden heb ik op 3 dagen tijd investeerders gevonden om bij te dragen aan de mogelijkheid om deel te nemen aan een intens 3 maanden MasterMind Businessprogramma. En ik wist héél goed dat het me ondersteboven zou brengen op divers vlak omdat dat was waar ik om gevraagd had. Ik had mezelf 2 vragen gesteld a) Wat het zou vergen om mijn inkomen x3 te verdubbelen? b) Wat zou het van me vergen om mijn podium te pakken, om mijn praktijk in publiek voor te stellen? ' The Accelerator Thrival Mastermind' was hét antwoord dat beiden vragen meteen beantwoordde. Het werd een rollercoaster om 4500 dollar bij elkaar te krijgen om deel te nemen én ik heb alles op alles gezet om het voor elkaar te

Wat zou het van je vergen om bereid te zijn de energie te leven, van wat jij wilt dat jouw leven zou zijn, zodat het kan verschijnen? - - Waarom wachten tot je eindelijk op vakantie kan om dan eindelijk je hoofd vrij te maken, om ruimte en ontpanning in je lijf te ontvangen.. Dit kwam zomaar op in mijn gewaarzijn deze week. Ik geef Access Barssessies én weet uit eigen ervaring dat dit meteen verlichting, ruimte, rust, ontspanning, compleet wegdrijven in slaap.. teweegbrengt. Het is een gentle manier om jezelf op de eerste plaats te zetten. Juist op momenten dat de omgeving rondom jou druk is. Dat op school veel van je gevraagd wordt én je niet mee kan, niet meer hoort wat er gevraagd en gezegd wordt.  Hoe zou het zijn om jezelf de ruimte te gunnen van compleet niks hoeven? Hoe fijn zou het zijn als je wekelijks expansie kunt ervaren? Om buiten je vakantiedagen eenzelfde ervaring te creëren. Ik schrijf dit omdat ik een mega vervullende week erop heb zitten. Sinds vorige week donderdag

Wat accepteer ik nog niet van mezelf, dat als ik dat wel zou accepteren, ik totaal andere ervaringen zou creëren? - - Twee weken geleden, kunnen ook drie zijn, reed ik naar een afspraak met mijn GTB begeleidster. Ik reed het rond punt op aan het station en wilde rechts afslaan. Het stond vol met auto's en een bus omdat de spoorovergang dicht was, er reed net een trein voorbij. Ik reed langs de auto's heen tot op een gegeven moment een auto scheef op de baan stond en de afslag dat ik wilde nemen, afsloot. Ik oordeelde over de persoon: "Alé, hoe staat diene nu hier? Kon die nu niet goe staan, recht op de baan?" Ik reed over de oversteekplaats voor voetgangers en sloeg de straat in van de VDAB. Na de afspraak reed ik door naar De Stuyfplek in de Parkwijk. Zo grappig eigenlijk, kan ik nu zeggen.. kwam ik aan het kruispunt aan de ring en wilde op het knopje drukken zodat het groen werd. Ik keek niet naar waar ik was, ik zag een paal met zo'n knopje en drukte erop. Pas