I ask & it is given

Een domino effect waar steentjes elkaar aanraken en in allerlei vormen omvallen.. vind ik mooi en fascinerend. Ik herinner me een groot event op tv waarbij verschillende kleuren in diverse vormen gelijktijdig uitrolden, omver vielen. Majesteus die beleving, awe!    (Domino KLM Worldrecord 1986 zo blijkt, kijk vanaf minuut 7:48) Zoals dat ervaar ik mijn leven, voortdurend in de vraag naar meer helderheid in mijn keuzes en mijn standpunten om bewuste(re) keuzes te maken om dichter bij mezelf te komen. Authentiek mijn waarheid in het moment kiezen. Zo vallen er dus stukjes op hun plek, raken ze andere stukjes aan en ontstaat een nieuw veld van informatie en helderheid, een overzicht zeg maar. Ont-dekte stukjes overleving, automatische piloot keuzes, onbewustzijn en anti-bewustzijn. Met het aanraken van die stukjes informatie, steentjes van waarde, zie ik in een rap tempo van waaruit ik me nog laat leiden en afleiden. Wat me beroert.. Spiegelingen.. Sinds 2 maanden en nog wat kom ik mezel

Afgelopen donderdag stelde ik mezelf de vraag of ik echt 'geen logo ontwerper' ben? Tot in jaren vertel ik mensen om me heen en mezelf in het bijzonder dat ik zo geen logo's kan creëren in korte tijd. Ik heb immers diverse situaties gecreëerd waar ik me onder druk gezet voelde, dichtklapte en voor overweldiging koos. Om dan overal en nergens afwezig in het moment te zijn, niet in staat om heldere keuzes te maken laat staan ontwerpen vanuit gemak. Door deze ervaringen geloofde ik dat ik alle tijd van de wereld nodig heb om een logo te creëren. Om überhaupt professioneel te zijn. Tot vorige week donderdag iemand me vroeg om een logo te ontwerpen voor zijn droom (buddy platform). Ik zei hem nog dat ik veel tijd nodig heb waarop hij iets later zei om maandag (vandaag dus) weer samen te zitten.   Wat als ik mezelf een verhaal vertel? Donderdag voelde ik me wat wiebelig, aangeraakt, kwestbaar en van mijne melk én juist toen vroeg hij mij om een gunst. In die energie wist ik dat i

Woorden vloeien samen met gedachten.. dwarrelend in een lege ruimte verdwaald aangeraakt rafels rauw afgescheurd verworpen tellen, op m'n tellen passen oppassen gestechel binnenin rondom mij en ik.. Ik. sta wankel, broos, gebroken gebarsten verraad onveiligheid onbeschermd gebroken.. een smet op mezelf mijn kinderlijke verwennerij onschuld gedoemd tot mislukken aangeraakt ruw onverwacht ruw waar is mijn plek waar kan ik zijn waar ben ik veilig in welke ruimte mag en kan ik mezelf vinden de onschuld vóór de ruwe aanraking het niet weten in dromenland met mezelf genieten ineens uit het genot gerukt ontwaakt onveilig waar ben ik veilig waar is mijn plek waar ben ik thuis? _TM 26.01.23

Hoe meer ik in vraag ben om te weten wat ik echt wil, hoe meer helderheid ik krijg aangereikt in allerhande situaties. Zoals mijn deelname aan 'Turnhout by Night' zaterdagavond waar ik gepakt met mijn fotocamera en goesting met een buurvrouw en haar vrienden op pad ging. Al gauw bleek ik de enige in het gezelschap te zijn die zich enige tijd verwonderend om zich heen keek, ter plaatste bleef staan om te luisteren, te zien, te ervaren.. Op regelmatige momenten zag ik het clubje verderop op mij wachten. Eigenlijk kreeg ik al een hint op de verzamelplaats voor aanvang van de wandeling dat ik afdeed als:"Geef het een kans."  Interessanter werd het toen ik bekenden tegenkwam op locaties her en der en mezelf hetzelfde VERHAAL hoorde vertellen. Dat zij 'stappers' waren en zelden bleven staan én ik geen ruimte had om alles volwaardig te beleven. Ik hoorde de verontwaardiging in mijn stem, voelde binnenin de ontevredenheid groeien alsook de keuze om op eigen tempo te o

Gisteren was een bijzondere dag. Alles is mogelijk zolang we er durven op te vertrouwen. Soms is er wel wat voor nodig om zover te komen. Bewustzijn én alert zijn én weten dat niks voor niks gebeurt. Ik schreef dit gisteren op facebook en deel het nu hier, dat je het je verblijden mag, een hart onder de riem steken kan, een wow moment én het vervullen van dankbaerheid. - - Man man.. wat een dag tot hiertoe. This really delights me!   "Alles gebeurt in mijn voordeel" zei ik tegen mezelf toen ik net op de Merodelei stond met een gebroken fietssleuteltje in mijn hand in de sneeuw met mijn fiets op slot aan een paal en de ketting erom heen. Ik stond vlak aan de Syrische winkel waar ik net 2 overheerlijke turkse broden had gekocht. Dan te voet naar een fietsenwinkel, naar De Warande, de bib, naar huis, weer terug naar de fiets, naar de Syrische kruidenier en tenslotte naar een slotenmaker in de stad. Kort door den bocht gezegd. Knap staaltje van 'durven' in overgave te g

Opmerkelijk wat ik vandaag in ontvangst neem zowel in woorden, begrip, wijsheid, feedback, helderheid, eten, geld, aandacht, aanraking, waardering, liefde, afscheid. Bijna op hetzelfde moment ontvang ik onverwacht overvloed vanuit liefde én afscheid vanuit liefde. Opmerkelijk gecreërd door het universum. Alles gebeurt in mijn voordeel. Vanuit dat gegeven berust ik en weet ik dat het iets grootser creëert. Ik laat ook mijn website los zoals ze nu is opgebouwd. Alle pagina's zet ik on hold, effe alles leegmaken. Afstemmen op mijn ware aard en van daaruit creëer ik opnieuw. Dat is ook los durven laten.    Steeds terugkeren naar de vraag: Wat wil ik?  Om van daaruit de vorm te vinden, hoe wisselend dat ook is. Daar ben ik nu.. een laag dieper durven toegeven aan wat ik werkelijk wil en daarbij alles wat oncomfortabel is, omarmen. Within the sound of silence (klik bovenstaande link voor muziek)