*MOETEN: onrust in mezelf

Mm.. ik merk op dat er veel onrust in mezelf aanwezig is.
En als ik erop afstem voel ik dat ik van mezelf vanalles "moet".

Ik moet opstaan op een bepaald uur.
Ik moet naar een jaarlijkse dorpsbijeenkomst gaan.
Ik moet dat gaan zien.

Ik moet met zulk prachtig vriesweer naar buiten.
Want dat is goed voor mij. Wandelen & in de natuur zijn.
Ik moet dingen doen omdat het verwacht wordt.

En ik word er ni vrolijk van.
Ik jojo tussen moeten & mijn eigen goesting.

Ok, het is buiten prachtig weer. En ik wandel graag in de bossen.
En tegelijk zit ik ook lekker binnen zonder iets te hoeven. Zonder die dwang
die zegt wat ik moet doen.

Bijzonder want er is werkelijk niemand in de buurt die mij vertelt wat te doen.
Ik ben het zelf. En denk te weten wat anderen zouden zeggen. En vinden van mij.
Dus ja.. de enige waar ik wat tegen kan zeggen is mezelf.

BACK OFF!
en laat me.. 

ik wil gewoon hier zijn.
In stilte ook al is er buiten vanalles gaande.
Ook al zijn er talloze mensen die wel naar het event gaan.
Die wél naar buiten gaan & anderen ontmoeten.

Ik wil alleen naar de zon kijken, haar warmte voelen. De ijzel zien.
En verder niks speciaals. Lezen & online zaken bekijken & opzoeken.

Ik word onrustig van de gedachte overal aan te moeten voldoen.
Om ok te zijn.

Duss.. zeg ik tegen mezelf met mijn handen op mijn hart:

"Lieve Tania Maria,

er is niks waar gij aan hoeft te voldoen.
Er is niks wat ge moet doen.
Alles is ok. Gij zijt ok.

En als ge goesting hebt, trek dan uw schoenen aan
en ga den hof in. Zie de blauwe lucht doorheen de kale takken van de bomen.
Zie de boomstructuur. Voel de koude op je neus & wangen.

Zie de zon op de takken blinken, de ijzel op de bladranden. Adem eens diep in.
En leave it that way.

JustBe.

En de dag zal wel passeren. En alles wat je doet is ok. 
Ook al ben je zogenaamd ni bezig. Je bent wel bezig want je ademt. Je kijkt. Je voelt. En ervaart.
Der passeert vanalles door je lijf & geest. That's it for today.

Liefs TM"

Zucht..

*TUSSEN HEMEL & AARDE: heerlijk om mezelf te laten meevoeren

Een dag waarin ik van het ene opga in het andere

Een dag vol ontmoetingen met verschillende facetten van mezelf. 

*Pijn in mijn hart & maag:

oplettend aanwezig zijn, afvragend wat er scheelt. Opmerkend dat ik me laat afleiden naar 

andere gedachten om de pijn niet te hoeven voelen. Om dan terug mijn aandacht naar 

de spanning te brengen. “Wat scheelt er?” Ik ben bang blijkbaar. Bang voor het oordeel 

van een ander.. mm.. ja.

*En dan volgt een andere impuls: 

pak ik een heerlijk boekje ter hand om in te lezen. Ik drijf weg in een wereld van magie, 

liefde & kameraadschap. Ik voel mijn hart zacht worden. En lees gretig door. 

Heerlijk geschreven.

Een boekje dat ik op de laatste minuut voor sluitingstijd van de bib zag. 

Ik werd ertoe aangetrokken. Zo mooi gepresenteerd. Na enkele woorden gelezen te hebben, 

wist ik: “dit gaat mee!”.

Dankbaar!
Voor deze heerlijke ontmoeting. Voor die heerlijke momenten van wegdromen, beleven.. 

Mm..

*Ik maak me klaar voor de dag:

geef mijn lijf heerlijk aandacht. Kies mijn kleren.. mijn jeans trekt me & dus wordt het die!

*Ondertussen roer ik af & toe in de havermoutenpap die pruttelt: 

neem ik 2 oude appels verschrompeld & klaar voor gebruik. De beste stukjes snij ik eruit. 

En dank de appels.. voor de mogelijkheid dat ik ze in de pap kan doen. Mijn koffie is al 

ingeschonken met wat warme melk.

*En dan voel ik de impuls om in gedachten mijn lief gade te slaan:

hij ginders, ik hier. Ik beleef het als echt, hier & nu. En vertel het hem in een sms.

*Ik ruim ik mijn living wat op.. kussens schikken. 

En valt mijn oog weer op het boekje: De boom van Anna.

*Katie Melua zingt op de achtergrond: 

haar zachte stem vermengt zich met alles wat er is. Prachtige cd In Winter featuring 

Gori Women’s choir. Prachtige stemmen vervoeren me..

*En als ik plaatsneem aan tafel, bedank ik alles & iedereen:

dieren, energieën die ertoe bijgedragen hebben dat ik het hier zo kan opeten.

Tussen hemel & aarde vertoef ik.

Een prachtig (t)huis, Katie Melua, In WInter featuring Gori Women’s choir; Julie Salamon - 

De boom van Anna, een kerstvertelling - Jill Weber’s illustraties; oorpijn, vermoeidheid; 

Spar- & rode takken, denappels, Ceder; havermout met goudrenet; koffie; kerstinspiratie uit 

Seasons magazine, 2013..

*Ik volg de impuls om hierover te schrijven:

dus klap ik mijn laptop open en creëer ik deze post. ;c)


Tussen hemel & aarde ik laat me graag verassen.
Meenemen door mijn flow.


Ik ben zo dankbaar voor deze werkelijkheid.
Zo heb ik het het liefst. Een mengelmoes. Vanalles door elkaar. Van het ene moment 

naar het andere. Met ruimte voor zulke ontmoetingen, momenten van wegzinken, dromen, 

voelen.. ervaren. Ideeën die opborrelen, direct uitproberen, iets laten liggen om na een tijdje 

weer op te pakken.

Mij laten meevoeren..
Ik ben oprecht tevreden & dankbaar met mezelf

. . . .
links_

- boekje Julie Salamon: De boom van Anna, een kerstvertelling - Jill Weber: illustraties;
- cd Katie Melua In Winter, featuring Gori Women’s choir
- magazine Seasons magazine, 2013

* VERNIEUWING: mijn blog is (weeral) toe aan verandering

Het is weer zover. Het kriebelt & er schuurt weer wat
Teksten die aan verandering toe zijn omdat ik zelf weer wat ben veranderd. Alles voelt weer wat anders dan voorheen. En zo ook de header. Jaren heeft het voorgaande erop gestaan, heeft de verandering doorstaan. En nu voelt het al een tijdje aan dat er iets nieuws mag komen. En ik wist ni wat. Totdat ik de impuls kreeg om mijn kernkwaliteiten aan de muur te hangen. ;c)

Header blog 2016

Dus de voorgaande header is vervangen door deze:

Header blog 2018

Ook het menu/pagina's heb ik aangepast aan wat er nu speelt in mijn leven
Omdat ik steeds meer overzicht krijg op mijn levensbezigheden. Ook wel job of werk genoemd. En werk voldoet eigenlijk niet (meer). Want gewoonweg Zijn & doen is dat mijn leven typeert.

Sinds de verhuis is dat een leefloon aanvragen, op zoek zijn naar hulpinstanties, mensen aanspreken, nieuwe vrienden maken, vrijwilligerswerk bij Theaterwerkplaats Het Gevolg, Wijk-Werking bij een particulier. En blijven voelen wat ik plezant vind. En mezelf daarmee (blijven) verbinden.

Ik blijf me dan ook verbinden met dat wat me voortdrijft
En ben in traject bij het GTB, kortgeleden met een 2-jarig jobcoaching gestart bij Route 11. Allemaal mensen die mij ondersteunen. Zo ook Samen Plannen vzw, die mijn rode draad naar mijn droomleven mee vasthoudt. En T100 een clubje mensen die houden van interculturele dialoog & mensen betrokken wil maken bij de politiek. Want ja, ook daar valt het één & ander te realiseren.

En zodus.. een bezige bij. Om mijn eigen basisveiligheid te creëren.

* KRAKEND KRANTENPAPIER: heerlijk schrijven!

Er is niks zo heerlijk als zo af en toe dat gevoel van krakend krantenpapier tussen mijn vingers te voelen. Van dat papier waarop meerdere interessante artikels geprint zijn over kunst & cultuur. Woorden, waarnemingen, bedenkingen van mensen over mensen.

En ik zit hier in Tilburg in de wachtzaal van de ns te wachten op de bus. En ondertussen krabbelde ik enkele zinnen op een pagina Zuiderlucht Maandblad voor kunst & cultuur.

Héérlijk!

Krabbels, ideeën
Tilburg ns

Ik geniet van zulke momenten. Impressies neer krabbelen. Het zijn juist die pagina's, magazines die mijn creativiteit prikkelen. Stimuleren. Voeden. Lekker zitten, mensen zien passeren, chillmusic van een koffiebar, op de achtergrond. Fontein voor me uit. Een continue stroom van prikkels.

Fijne prikkels.

Mijn zondag. Een ware kado. In een stimulerende buurt. Tilburg met loodsen verderop waar LOCHAL geconstrueerd wordt. Knooppunt van kennis, cultuur & ondernemen.

En het kriebelt! Ja, het kriebelt. Om deel te mogen zijn van zulke concepten. Van samen regelen, teamwork. Onderdeel, meerzijn dan de som der delen.

Het kriebelt beste mensen. Mijn artistieke achtergrond, creativiteit, tekenen, knutselen & vooral VORM geven baant zich een weg naar de oppervlakte. Ik voel het. Aanwezig. Het roept!

En ik geniet van alle aandacht die ik schenken kan, van alles dat voorbij komt. Rijkelijk. Aan cultuur & kunst & ondernemen & concepten & samen zijn met andere geïnspireerden.

Het ont-vouwt zich.
Voor mijn ogen.
In mijn lijf.

En ik?
Ik geniet met volle teugen!

mmmm..

Tilburg

*GODDELIJKE PERFECTIE: ik hoef nergens iets van te vinden

Onderweg zonder agenda
Zo heerlijk om op weg te zijn & alle tijd van de wereld te hebben om op mijn bestemming aan te komen. En hoe heerlijk om dan op mijn ritme naar het station te stappen. Om dan in de rij te staan voor het opladen van mijn ov-kaart. Om in een impuls mijn regenbroek uit te trekken zonder zorgen of ik tijd heb om de trein in te stappen. Om de trein te zien aankomen en op tijd in te stappen.
Om op een stoel te gaan zitten & deze in te ruilen voor een andere bij de eerstvolgende stop. Om dan te merken hoe mijn vorig stoel, plek biedt aan iemand anders. Om te voelen hoe fijn het is op de nieuwe plek zonder iemand naast me.

Hoe fijn is dat sèg!
Zoveel ruimte vrij te hebben! Om een inspiratiemail te lezen van een kennis om te lezen hoe alles in goddelijke perfectie is. Hoe ontspannend het aanvoelt te weten dat ik nergens iets van hoef te vinden. Hoe fijn het is om dit daadwerkelijk te ondervinden. Om op het ritme van mijn flow te bewegen. En alles in het moment waar te nemen. Vrij. In het moment, aanwezig.

Aanwezig in het moment
Om op goed gevoel naar de ah te gaan op Utrecht Centraal. Om op mijn ritme het volgende perron te vinden. Om dan te zien dat de trein al klaarstaat. Om te merken dat ik kei veel ruimte heb waar ik mijn favoriete muziek kan afspelen. Geen kat in de buurt! Om dan te merken dat de trein in vertraging is te midden van weilanden & groen. Om te merken dat het me ni deert.

Om te merken dat de volgende trein al klaarstaat en ik alle tijd van de wereld heb om die te halen. Om in Tilburg wat rond te lopen. Om ergens te vragen of ik naar het toilet mag. Om uiteindelijk droog te zitten wachten op de bus in het station. Om een excell sheet verder af te werken. Om op gepaste tijd een aanwijzing te krijgen van mijn lijf die aangeeft dat het tijd is om naar de bus te gaan. Om op enkele seconden na de bus te zien naderen & als eerste in te stappen.

Zo dus.. om in mijn flow te stromen