*BOEK: DE ALEPH

Paulo Poelho: De Aleph
Ik lees een boek dat ik al langer heb liggen. De eerste blzn zijn saai. Dan volgt er 

een interessant stuk. Tijdens het lezen, voel ik de link met de aanwezigheid van 

mijn verlangen, om te delen met mensen in het moment zelf.

Mijn waarheid, mijn stem

Zeggen wat ik ervaar in het moment. Wat me aanspreekt & wat niet. Bij een tas koffie; 

een etentje; een treinreis.. Woorden borrelen op & voor ik mijn laptop open heb, 

verdwijnen ze weer. Ik herinner me één zin & begin daarmee.. 

“..van de werkelijkheid die ik me voorstel.” 

Ik voel de strekking nog en tune in op het geheel. 

Dan volgen er vanzelf andere woorden. PRACHTIG!

LATEN ONTSTAAN WAT ZICH AANDIENT

Ik wil delen wat ik te delen heb. In het moment zelf.
Ik ben het podium & heb geen werkkamer nodig. Ik kan gaan & 

staan waar ik wil.

Het is een loslaten..
..van de werkelijkheid die ik me voorstel.

Het is een overgeven aan het moment. Van wat er zich aandient.

Er zijn mensen die super blij zijn als ze me zien. En vertellen 

aan anderen dat ze me kennen, met trots. Er zijn mensen die 

me direct aanspreken om in het moment in een andere 

werkelijkheid terecht te komen.

Ik heb die kracht. die stroomt als vanzelf uit mij.
Ik leef die kracht als ik me eraan overgeef.
Ik bén die kracht, die leven heet.

Ik vraag in het moment zelf..
wat de wederkracht is.
Wat mij voedt. Omarmt. Bevredigt.

Ik ben de Ziel die het leven geeft. heeft.
En altijd zal Zijn.

Ik ben de Verbinding
die me vervoert doorheen tijd & Zijn.

Ik ben Alles van dat.
Altijd Eeuwig. Zijn.

Laten we samenkomen
en energie delen. Gesprekken. Filosofieën.
Waarheden. Plezier. Aanwezigheid.
VERBINDEN.

amen.
_TM

*SEKSUALITEIT: Mijn maybe die openingen creëert

Gisteren zat ik nog volop in het verzet
En heb ik dit beschreven in mijn vorige post. Ik eindigde toen met een maybe tot openen voor de acceptatie van mijn eigen seksualiteit. Want zo wordt me erg duidelijk gemaakt (via schrijven) dat die acceptatie aan de orde is. Mijn eigen levenskracht & levenskracht organen eisen (bijna) om erkenning. Om écht gezien te zijn. Om verdedigd te worden. Om te mogen bestaan.

Awel.. de openingen zijn er
Vanmorgend nog ontstond er een zeer openlijk & kwetsbaar aanvoelend gesprek met 2 mensen die ik ken. Waarvan één man. En het kwam aan bod. De energie baande zich een weg doorheen mijn hart & keel. Er kwamen vragen omdat het onduidelijk was. En ik ging er op in. Met angst & schaamte gevoelens. En ik merkte op dat ik de man in het gezelschap niet kon aankijken. En ik heb dit ook zo benoemd. Eerlijk. En ik heb geweend & mijn angst benoemd. En ook al voelde het doodeng, het besef van de opening was er wel. Ik kreeg dan ook de feedback dat ik als 'krachtig persoon' ervaren word. Juist omdat ik dus zo openlijk durf te zijn, durf mijn emoties te tonen. Durf te huilen..

En hoppa deze middag kwam ik opnieuw in een gesprek 
Een CAW onthaal medewerkster - waarmee ik eerder al een fijn contact had - vroeg hoe het met me was. En ja, eerst was ik vaag.. en had ik het over een thema dat onder een zwaar putdeksel zit. En dat het deksel efkes geopend is geweest. En dat dat héél wat met me doet. Omdat er zoveel zware oordelen aan vasthangen.. En toen nam ik de sprong en noemde het bij de naam: mijn seksualiteit. En toen rolden de tranen opnieuw over mijn wangen. En hadden we een fijn gesprek. Juist door mijn openheid.

Een stem 
En zo beste mensen, krijg ik de kans om mijn angsten, tranen & gevoelens een adem te geven. En het voelt bijzonder aan. Bijzonder omdat ik besef dat ik mijn eigen steeds weer adem geef. Een stem.
Die mijn waarheid spreekt. Die mijn levenservaringen deelt. Die mijn angsten benoemt. Die mijn ongenoegen op papier zet. Die face-to-face durft te spreken. Mijn stem. Mijn zijn. Ikke. En elke keer opnieuw krijg ik de kans om te groeien.

Zowaar dat is mijn verhaal van dit moment.
;c) _TM

*ZELFLIEFDE: hoe zit het met mijn seksualiteit?

De kracht van zelfliefde
Gaat door de maag.. komt in me op. Waarom weet ik nog niet. Ik heb talloze ervaringen die me dichter bij mezelf brengen. Via de spiegelingen die ik erken & die me opvallen. En ik weet uit ervaring dat er altijd stukken worden aangereikt als ik er klaar voor ben. Zo ook met stukken die ik liever niet ontmoet. Enfin.. afgelopen week kwam iets aan de oppervlakte die me serieus overhoop gooide.

Oude stukken pijn, stress & angst
En die gaven me nog altijd de kriebels. Enfin, ik ben erdoor gegaan & opnieuw merkte ik op dat ik ermee op de loop ging. Ik wilde KEI hard wegrennen. Ik werd kwaad zelfs. En ik merk op dat het mijn lijf nog niet verlaten heeft. Mijn gedachten zitten er vol mee. Gisteren voelde ik me super nerveus & ook zo vandaag. Lichamelijke klachten.. de kracht van gedachten. Ik ken ze.

Enfin, zelfliefde dus..
Tot hoever reikt die? Ik leer mijn mond open te doen. Mijn zeg te zeggen. Mijn kop boven het maaiveld uit te steken & te blijven staan. En ik dacht inzicht te hebben hoe ik functioneer t.o.v. mijn eigen seksualiteit. "Ahja.. dat wertk dus zo. Hmm.. ja ja." Om vervolgens het te laten zijn omdat er zoveel andere spiegelingen op me afkwamen. En omdat - lijkt mij - thema seksualiteit altijd zoveel stof doet opwaaien dat ik er ni goe van ben. In mijn depressie/burn-out zei ik tegen het universum.. "kleine betekes graag, ieniminie stapjes".

En zo'n stapje diende zich dus aan 
Vorige week & als ik zie wat dat allemaal al met me heeft gedaan.. ja dan mag het nog langzamer dan dat. Ik voel de doodsangst weer. Die ik vorig jaar zo intens heb beleefd dat ik dacht dat mijn hart het zou begeven. En toen de belofte maakte om nooit meer zoo diep & pijnlijk te gaan.

En seksualiteit is ook fun & lekker

En toch om de één of andere reden, hangen er bij mij zulke grote zware oordelen aan vast dat ik eerder sterf dan opleef. Ok, das ook ni waar. Soms leeft mijn levenskracht zo op dat ik me zo goed voel & wens dat het altijd zo blijft. En soms komt er dan ineens iets langs waardoor ik zoo hard & ver achteruit deins dat ik mezelf nauwelijks herken.

Gezien zijn. Gevoeld worden. Ervaren. 
Een contrast van jewelste. En nu ook weer, gedachten die me doen beslissen om er een eind aan te maken. Een eind aan mijn leven of aan mijn relatie of.. Doodweg om de pijnen niet te hoeven ervaren. Jawel.. erg hé?
En tegelijkertijd is daar een inzicht van mezelf aan mezelf vorige maand, dat mijn zelfliefde zich een weg baant doorheen mijn lijf. Op zoek naar een plek. Erkenning. Er mogen zijn. Goedgekeurd worden. Gezien zijn. Gevoeld worden. Ervaren.

Dus pendel ik tussen stress, koppijn, angst, verlamming & een maybe
Maybe om mezelf af te stemmen op mijn mogelijkheden. Op mijn vrijheid. Op doordachte keuze.
Kiezen voor mezelf & mijn liefde delen met mijn geliefde. In plaats van het te zeggen ook te consumeren.

Wat is nog meer mogelijk?
Hoe wordt het beter dan dit?
Wat kan ik vandaag denken, zeggen & doen om de flow van levensenergie in mijn lief & leven op een makkelijke liefdevolle manier te erkennen? Te koesteren. Welkom te heten..

Hoeveel meer kan & zal ik 

vandaag ontvangen?

Wat is nog meer mogelijk?

*DE KRACHT VAN VRAGEN: Wie ben ik vandaag?

Vandaag sta ik stil bij die vraag
En als ik daar verder op in tune.. Wat vertel ik vandaag? Welk verhaal? Waar ligt mijn focus?
Bij mijn verlangens of mijn frustraties? Met wie ga ik vandaag in interactie? Welk houding neem ik aan?

Verbinding en schepping
Ik neem waar dat deze vragen al het één & ander in beweging zetten. Ik sta meer stil bij mezelf.
En stilstaan is belangrijk. Ik merk al 2 weken een beweging in mij dat ik mag afremmen. Om aanwezig te zijn. 

En gisterenavond heb ik bewust die keuze gemaakt.

Ik heb bewust mijnen afwas gedaan. En ervoer hoe fijn het was om gewoon in de keuken te staan.
Met een muziekske erbij, ruimde ik heel mijn keuken op & de badkamer kastjes erbij.
En dat was alles wat ik nodig had.

Zijn. Bij mezelf
Om de impulsen van binnenin nog meer gewaar te worden. Te voelen hoe het met mijn lijf is. 

Luisteren. Ervaren. Betrokkenheid tonen naar mezelf toe.
Communiceren. Openhartig zijn. “Ja” zeggen, in plaats van “Ja, straks.”

"Want als ik mezelf geef waar ik naar verlang,
spiegelt mijn omgeving dat terug."

*SIMPLY ME: NAAR MIJN SMAAK

CONTRAST

Hoe meer ik ermee bezig ben, hoe meer zelfbesef ik creëer. Hoe duidelijker het is dat ik zelf nog het één en ander aan oordelen & ‘moetes' met me meedraag. Dé contrastmomenten die ik ervaar met mijn omgeving maken me duidelijk hoeveel ik nog van mezelf moet. Hoeveel gedachten, overtuigingen ik heb die mezelf onvrij houden.

Soms roep ik uit dat ik wil werken naar 'mijn' voorwaarden. Omdat het zo frustrerend is hoe er met mij wordt omgegaan. Het OCMW & vooral de Wijk-werking, mensen die mij inschakelen om hun klus te doen. En verder er precies niks van aantrekken hoe mijn geld tot bij mij geraakt. 

Vanmiddag nog, in een persoonlijk gesprek, werd ik bewust van wat ik zei: "Ik moet altijd achter mijn geld lopen. Das ni normaal! Wat ik er allemaal voor moet doen! Om dan te horen dat deze maand het geld niet meer gestort kan worden omdat de datum van uitbetaling overschreden is." Omdat iemand mijn uren niet bevestigd heeft.

Blijkbaar heb ik de overtuiging dat ik altijd achter mijn geld aan moet lopen. Dat het altijd gedoe is. Dat als ik mijn hoofd boven het maaiveld uitsteek en blijf staan, er straf volgt. Mensen me negeren. 


SIMPLY ME, NAAR MIJN SMAAK

Wat is dat eigenlijk? Ja, ik heb kei veel verlangens om het anders te hebben. 

Meer vrijheid, openheid & transparantie. Ik wil me verbinden op een zachte betrokken manier met openhartige gesprekken. Open uitkomen voor mijn gevoelens, emoties. Voor mijn rechten opkomen in plaats van The underdog te zijn, om klakkeloos te doen wat een ander zegt. Om te voelen dat het niet klopt & het erbij te laten. Omdat ik de ander niet voor zijn hoofd wil stoten. Om wille van de lieve vrede. 

Hoe ver wil ik gaan? 

Mezelf verloochenen? 

Mezelf onbelangrijk maken?

Onderschikt. Ja zeggen & nee voelen.

Mijn smaak: eerlijkheid, betrokkenheid, waardering & heldere communicatie. 

En die voorkeuren mag ik zelf in gang zetten. Zelf belichamen.


CARE

Het is aan mij om naar binnen te kijken: “Ow.. blijkbaar heb ik nog allerlei gedachten die anders beweren. Ow.. ik ben degene die voor mijn eigen afwijzing zorgt. Ow.. ik gedraag me op een andere manier dan ik wil dat met mij wordt om gegaan. Ow.. ik heb blijkbaar de gedachte dat ik eerst aan allerlei voorkeuren van een ander moet voldoen om goed genoeg te zijn. Ow.. ik vind het moeilijk om een buitenbeentje JustBeing Me te zijn. Ow.. ik val niet graag uit den boot. Ow.. ik mag liefdevoller naar mezelf zijn. Ow.. ik eigen me vanalles toe dat eigenlijk ni van mij is. Ow.. het hoeft niet zwaar & lang te duren voor mezelf mag zijn. Ow.. mensen hebben het beter voor met mij dan ik ervaar. Ow.. ik gedraag me als een onwetend meisje dat niks kwalijk genomen kan worden. Ow.. ik neem niet altijd mijn verantwoordelijkheid.


IDEAAL NIEUW BEGIN
Ow.. ik mag de leiding nemen. Ow.. ik ben belangrijk! Ow.. Ik ben gewoon ok zoals ik ben joh! Ow.. ik ben groter dan ik dacht! Ow.. ik blijf staan boven het maaiveld uit. Ow.. mijn kop staat er nog op. Ow.. ik mag & kan zeggen waar het op staat! Ow.. het is juist goed om mijn waarheid te zeggen. Ow.. er zijn mensen die het met me eens zijn. Ow.. er zijn er meer & meer. Ow.. ik kan elke keer mijn verlangens bestaanskracht geven door simpelweg andere overtuigingen te kiezen. Ow.. dit voelt fijn! Ow.. het kan makkelijk & snel! Ow..


MAKKELIJK & SNEL

Ow.. als ik de vraag stel: “Hoe kan dit makkelijk & snel?” of “Wat is een snelle & makkelijke oplossing?” dan krijg ik impulsen die vanzelf tot mijn verlangen leiden. En das ook zo tof! Wat een verademing om het zo te doen.

En tegelijk merk ik op dat ik soms mijn impulsen negeer, als ik een antwoord krijg, toch niet in staat ben om het te geloven. Omdat snel & makkelijk te eenvoudig is ofzo. Alsof het onbestaande is dat struggle niet hoeft.

ERKENNEN

Bijzonder hé.
En zo sla ik mezelf gade, soms in het moment zelf. Soms nadien. Soms kan ik mezelf bijstellen & soms niet. Het is een proces. En vooral één van aanwezig zijn in het moment zelf. I LOVE myself in this proces! **

Erkennen wat ik ben.
Erkennen wat ik weet.
Erkennen wat ik kan.

“Welke energie, ruimte & bewustzijn kan ik zijn, om te erkennen hoe bewust ik ben?” **


SIMPEL

Ik merk op dat ik attent gemaakt wordt op het feit dat alles simpel kan. Ik ben overgestapt naar Simpel beltegoed. Ik ben zot van The Simple Things, een online magazine. Een orakelcollage wijst me op het feit dat ik mijn voordeel kan pakken met Snel & Makkelijk. Simply You. Just Being Me.

Just simply toelaten dat het simpel mag & kan. ;c)
_ _

**Inspiratie van Kyle Cease - Merlijn Holsink