MY ACT OF KINDNESS : Sponsoring Elephant Haven

Twee jaar geleden kwam Elephant Haven via een goeie vriendin op mijn pad. Aangezien ik toen nog volledig van giften leefde, bood ik mijn talent voor grafische vormgeving aan als sponsoring. Nu is het weer zover dat ik hen kan ondersteunen via deze weg.

SUPER blij met deze kans!

Sofie & Tony zetten zich hard in voor hun doel: een rusthuis voor olifanten in Frankrijk.
En Jean Bosco Safari doet een grote duit in de zak op zijn manier.

Allen daarheen zou ik zeggen. ;c)

EASE: Hoe zal ik het zeggen?

IK STEM MIJ AF OP EEN GEVOEL VAN 'GEMAK' 
Omdat dat fijn voelt om mijn dagdagelijkse bezigheden met gemak te ervaren. Een tijd geleden vroeg Eva Gilis van
Samen Plannen vzw me hoe mijn Droom eruit ziet. Ze zei: "Als ik jou een toverstaf zou geven, wat zou er dan gebeuren?" En prompt voelde ik een énorme golf van gemak over me heen komen. Een super ontspannend uitdijend gevoel van ruimte.

EXPANSIE

EN TOEN WIST IK HET DIRECT, MIJN DROOM BESTAAT UIT 'GEMAK'
Want vanuit dat zalige relaxed gevoel.. kan alles er gewoon zijn. Borrelt Dankbaarheid ❥ Zelfliefde ❥ Zelfwaardering ❥ Zelferkenning ❥ Zelfacceptatie ❥ Zelfrespect zomaar op. En kom ik vanzelf mensen tegen die dezelfde kwaliteiten in zich dragen. Mensen met een hart voor Kindness.

Eva vroeg me wat er nog meer zou zijn én ik bleef bij het gevoel van chillen. Geen materiële zaken, geen perfect huis of auto geen specifiek getal op mijn bankrekening. Het viel haar op dat ik enkel over 'gevoel' sprak.

I'VE BEEN THERE, DONE THAT
Ik heb de ervaring beleefd om de focus op materie te leggen. Een luxe auto te willen met alles derop & deraan. Een luxe villa. Dingen die mij uiteindelijk dat gevoel zouden geven waar ik naar verlangde.

Dus waarom ni direct verbinden met het veld van gemak?
Zelfliefde, zelfwaardering, betrokkenheid, oprechtheid,  

AL ENKELE WEKEN IS ER VANALLES AAN HET SHIFTEN 
Sinds december vorig jaar is mijn kijk op mezelf aan het veranderen. Plots begon het te wringen, mijn positie met een leefloon & Wijk-werking. Ik voelde de kettingen & voelde ongenoegen naar mijn omgeving.

Bewust zoals ik ben, vroeg ik me af wat mijn omgeving me terug spiegelde. En kreeg ik inzichten in mijn eigen gebrek aan zelfwaardering & zelfliefde. Ok ik waardeer mezelf & voel liefde voor mezelf, echter tot op een bepaald punt.

Waar het aankomt op opkomen voor mezelf  t.o.v. instanties die mij uitbetalen, is het een ander verhaal. Mijn omgeving spiegelde mij super veel voorwaarden terug om aan te voldoen. Moeilijkheden met uitbetalingen. Gebrek aan betrokkenheid & communicatie.


ER GEBEURT VEEL IN MIJN LEVEN
Sinds ik een stap voorwaarts heb gemaakt om er uit te halen wat er in zit.. is de bal gaan rollen. Ik kan het haast niet bijhouden, zo makkelijk & snel allemaal. Het is alsof er een voile is opgeheven. Een mogelijkheid is aangereikt om werkelijk zicht op mezelf te hebben. Over mijn eigen functioneren. Mijn eigen houding t.o.v. diverse mensen. Mensen dichtbij, mensen onbekend, passanten,.. Ik doorzie mijn overlevingsmechanismen. En kan deze met liefde aankijken. Ook al ervaar ik soms nog heftige pijn, toch is er vooral dankbaarheid.

En dat zet vanalles in gang bij mij

EN ALONG THE WAY BESEF IK HOE GOED IK HET HEB

Hoe gemak meer & meer mijn leven binnenkomt. Hoe fijn het is om plaatsen in Turnhout te vinden waar ik gewoon kan zijn. Tussen diverse mensen. Hoe fijne gesprekken ontstaan & ik de klik ervaar met mensen die zich inzetten met random acts of Kindness.

Hoe ik lekkere verse soep met 2 sneetjes brood kan eten voor 40 ct in De Lange Gang in de hal van het OCMW/CAW. Hoe ik daar zo fijn kan zitten in de zeteltjes met een kop koffie. En mijn laptop op mijn schoot. Hoe ik in HETGEVOLG ook welkom ben. Hoe ik regelmatig mijn hand opsteek om iemand te groeten die ik heb leren kennen via via..

Hoe de gesprekken mij elke keer aanwijzigingen geven naar nog meer mezelf zijn. Tania Maria Vanhoof. Hoe mijn leuze "JustBeing Me" meer bodem vindt.

ZO DUS :c) 

*MOETEN: onrust in mezelf

Mm.. ik merk op dat er veel onrust in mezelf aanwezig is.
En als ik erop afstem voel ik dat ik van mezelf vanalles "moet".

Ik moet opstaan op een bepaald uur.
Ik moet naar een jaarlijkse dorpsbijeenkomst gaan.
Ik moet dat gaan zien.

Ik moet met zulk prachtig vriesweer naar buiten.
Want dat is goed voor mij. Wandelen & in de natuur zijn.
Ik moet dingen doen omdat het verwacht wordt.

En ik word er ni vrolijk van.
Ik jojo tussen moeten & mijn eigen goesting.

Ok, het is buiten prachtig weer. En ik wandel graag in de bossen.
En tegelijk zit ik ook lekker binnen zonder iets te hoeven. Zonder die dwang
die zegt wat ik moet doen.

Bijzonder want er is werkelijk niemand in de buurt die mij vertelt wat te doen.
Ik ben het zelf. En denk te weten wat anderen zouden zeggen. En vinden van mij.
Dus ja.. de enige waar ik wat tegen kan zeggen is mezelf.

BACK OFF!
en laat me.. 

ik wil gewoon hier zijn.
In stilte ook al is er buiten vanalles gaande.
Ook al zijn er talloze mensen die wel naar het event gaan.
Die wél naar buiten gaan & anderen ontmoeten.

Ik wil alleen naar de zon kijken, haar warmte voelen. De ijzel zien.
En verder niks speciaals. Lezen & online zaken bekijken & opzoeken.

Ik word onrustig van de gedachte overal aan te moeten voldoen.
Om ok te zijn.

Duss.. zeg ik tegen mezelf met mijn handen op mijn hart:

"Lieve Tania Maria,

er is niks waar gij aan hoeft te voldoen.
Er is niks wat ge moet doen.
Alles is ok. Gij zijt ok.

En als ge goesting hebt, trek dan uw schoenen aan
en ga den hof in. Zie de blauwe lucht doorheen de kale takken van de bomen.
Zie de boomstructuur. Voel de koude op je neus & wangen.

Zie de zon op de takken blinken, de ijzel op de bladranden. Adem eens diep in.
En leave it that way.

JustBe.

En de dag zal wel passeren. En alles wat je doet is ok. 
Ook al ben je zogenaamd ni bezig. Je bent wel bezig want je ademt. Je kijkt. Je voelt. En ervaart.
Der passeert vanalles door je lijf & geest. That's it for today.

Liefs TM"

Zucht..

*TUSSEN HEMEL & AARDE: heerlijk om mezelf te laten meevoeren

Een dag waarin ik van het ene opga in het andere

Een dag vol ontmoetingen met verschillende facetten van mezelf. 

*Pijn in mijn hart & maag:

oplettend aanwezig zijn, afvragend wat er scheelt. Opmerkend dat ik me laat afleiden naar 

andere gedachten om de pijn niet te hoeven voelen. Om dan terug mijn aandacht naar 

de spanning te brengen. “Wat scheelt er?” Ik ben bang blijkbaar. Bang voor het oordeel 

van een ander.. mm.. ja.

*En dan volgt een andere impuls: 

pak ik een heerlijk boekje ter hand om in te lezen. Ik drijf weg in een wereld van magie, 

liefde & kameraadschap. Ik voel mijn hart zacht worden. En lees gretig door. 

Heerlijk geschreven.

Een boekje dat ik op de laatste minuut voor sluitingstijd van de bib zag. 

Ik werd ertoe aangetrokken. Zo mooi gepresenteerd. Na enkele woorden gelezen te hebben, 

wist ik: “dit gaat mee!”.

Dankbaar!
Voor deze heerlijke ontmoeting. Voor die heerlijke momenten van wegdromen, beleven.. 

Mm..

*Ik maak me klaar voor de dag:

geef mijn lijf heerlijk aandacht. Kies mijn kleren.. mijn jeans trekt me & dus wordt het die!

*Ondertussen roer ik af & toe in de havermoutenpap die pruttelt: 

neem ik 2 oude appels verschrompeld & klaar voor gebruik. De beste stukjes snij ik eruit. 

En dank de appels.. voor de mogelijkheid dat ik ze in de pap kan doen. Mijn koffie is al 

ingeschonken met wat warme melk.

*En dan voel ik de impuls om in gedachten mijn lief gade te slaan:

hij ginders, ik hier. Ik beleef het als echt, hier & nu. En vertel het hem in een sms.

*Ik ruim ik mijn living wat op.. kussens schikken. 

En valt mijn oog weer op het boekje: De boom van Anna.

*Katie Melua zingt op de achtergrond: 

haar zachte stem vermengt zich met alles wat er is. Prachtige cd In Winter featuring 

Gori Women’s choir. Prachtige stemmen vervoeren me..

*En als ik plaatsneem aan tafel, bedank ik alles & iedereen:

dieren, energieën die ertoe bijgedragen hebben dat ik het hier zo kan opeten.

Tussen hemel & aarde vertoef ik.

Een prachtig (t)huis, Katie Melua, In WInter featuring Gori Women’s choir; Julie Salamon - 

De boom van Anna, een kerstvertelling - Jill Weber’s illustraties; oorpijn, vermoeidheid; 

Spar- & rode takken, denappels, Ceder; havermout met goudrenet; koffie; kerstinspiratie uit 

Seasons magazine, 2013..

*Ik volg de impuls om hierover te schrijven:

dus klap ik mijn laptop open en creëer ik deze post. ;c)


Tussen hemel & aarde ik laat me graag verassen.
Meenemen door mijn flow.


Ik ben zo dankbaar voor deze werkelijkheid.
Zo heb ik het het liefst. Een mengelmoes. Vanalles door elkaar. Van het ene moment 

naar het andere. Met ruimte voor zulke ontmoetingen, momenten van wegzinken, dromen, 

voelen.. ervaren. Ideeën die opborrelen, direct uitproberen, iets laten liggen om na een tijdje 

weer op te pakken.

Mij laten meevoeren..
Ik ben oprecht tevreden & dankbaar met mezelf

. . . .
links_

- boekje Julie Salamon: De boom van Anna, een kerstvertelling - Jill Weber: illustraties;
- cd Katie Melua In Winter, featuring Gori Women’s choir
- magazine Seasons magazine, 2013

* VERNIEUWING: mijn blog is (weeral) toe aan verandering

Het is weer zover. Het kriebelt & er schuurt weer wat
Teksten die aan verandering toe zijn omdat ik zelf weer wat ben veranderd. Alles voelt weer wat anders dan voorheen. En zo ook de header. Jaren heeft het voorgaande erop gestaan, heeft de verandering doorstaan. En nu voelt het al een tijdje aan dat er iets nieuws mag komen. En ik wist ni wat. Totdat ik de impuls kreeg om mijn kernkwaliteiten aan de muur te hangen. ;c)

Header blog 2016

Dus de voorgaande header is vervangen door deze:

Header blog 2018

Ook het menu/pagina's heb ik aangepast aan wat er nu speelt in mijn leven
Omdat ik steeds meer overzicht krijg op mijn levensbezigheden. Ook wel job of werk genoemd. En werk voldoet eigenlijk niet (meer). Want gewoonweg Zijn & doen is dat mijn leven typeert.

Sinds de verhuis is dat een leefloon aanvragen, op zoek zijn naar hulpinstanties, mensen aanspreken, nieuwe vrienden maken, vrijwilligerswerk bij Theaterwerkplaats Het Gevolg, Wijk-Werking bij een particulier. En blijven voelen wat ik plezant vind. En mezelf daarmee (blijven) verbinden.

Ik blijf me dan ook verbinden met dat wat me voortdrijft
En ben in traject bij het GTB, kortgeleden met een 2-jarig jobcoaching gestart bij Route 11. Allemaal mensen die mij ondersteunen. Zo ook Samen Plannen vzw, die mijn rode draad naar mijn droomleven mee vasthoudt. En T100 een clubje mensen die houden van interculturele dialoog & mensen betrokken wil maken bij de politiek. Want ja, ook daar valt het één & ander te realiseren.

En zodus.. een bezige bij. Om mijn eigen basisveiligheid te creëren.