I ask & it is given

Ha! Hebt ge mijn voorgaande blogpost gelezen? Dan is dat zekers de moeite. Ik begon namelijk met die post te schrijven tot ineens de cursor op de opmaakpagina 'raar' begon te doen. Ik wilde iets wissen en vervangen en overal waar ik klikte verscheen er een opengeklapt window met opties. Ik werd er zot van! Zelfs op de desktop van mijn computer.. was dat window niet weg te krijgen. Ik kon geen enkele tekst wissen of aanpassen.  Totdat ik ineens door had: "Oh, wacht es.. wie wordt ik hier gewaar?!" Ik stelde de vraag luidop in de kamer. Want ja, ik pik makkelijk energieën op die me iets willen vragen of zeggen of laten weten. Energieën zonder lijf, zou je ook kunnen zeggen. :c) Anyways.. toen ik die vraag zo'n twee keer stelde werd ik ineens energie gewaar! 'Kiekevel effect' aan mijn benen. Zalig! Mmm..  "Oké, wat is de vraag, de boodschap, wat wil je?" Eigenlijk wilde ik mijn blogpost schrijven: "Oké, laat me eerst mijn blogpost schrijven an

Vraag: Wat heb ik zo waar en écht gemaakt over: "moe zijn; mijn ogen vallen toe; ik val bijna in slaap; ik kan niet meer vooruit, ik ben zoo moe.." dat als ik dat niet waar en écht zou maken, iets totaal anders mogelijk zou zijn? - - Gisteren om een uur of half vijf/vijf uur was ik ineens zooo moe dat ik niet vooruit te slepen was. Ik kon ter plekke in slaap vallen, mijn ogen vielen toe en alles was teveel. Ik was verbaasd eerlijk gezegd, ik had zoiets van : "Heu? Waar komt dat nu ineens vandaan?" en begon direct verklaringen te zoeken, redenen voor de plotselinge vermoeidheid. Conclusies: Was ik te laat naar bed geweest? Had ik te weinig uren geslapen? Wat had ik eerder die dag gedaan dat maakte dat dit me ineens overkwam? Ik ging effectief op bed liggen, efkes om eraan toe te geven want mijn lijf vroeg er duidelijk om, toch? "Wat voelt beter?" vroeg ik aan mezelf en promt geeuwde ik en ervoer mijn energie. "Wat heeft dit moment mij te bieden?"