Ik ben ongelimiteerde energie

Vraag:
Wat heb ik zo waar en écht gemaakt over: "moe zijn; mijn ogen vallen toe; ik val bijna in slaap; ik kan niet meer vooruit, ik ben zoo moe.." dat als ik dat niet waar en écht zou maken, iets totaal anders mogelijk zou zijn?

- -

Gisteren om een uur of half vijf/vijf uur was ik ineens zooo moe dat ik niet vooruit te slepen was. Ik kon ter plekke in slaap vallen, mijn ogen vielen toe en alles was teveel. Ik was verbaasd eerlijk gezegd, ik had zoiets van : "Heu? Waar komt dat nu ineens vandaan?" en begon direct verklaringen te zoeken, redenen voor de plotselinge vermoeidheid. Conclusies: Was ik te laat naar bed geweest? Had ik te weinig uren geslapen? Wat had ik eerder die dag gedaan dat maakte dat dit me ineens overkwam?

Ik ging effectief op bed liggen, efkes om eraan toe te geven want mijn lijf vroeg er duidelijk om, toch?

"Wat voelt beter?" vroeg ik aan mezelf en promt geeuwde ik en ervoer mijn energie. "Wat heeft dit moment mij te bieden?" Ineens was ik gewaar van het kopkussen dat mijn wang aanraakte; mijn ademhaling; mijn hand..

Ik was aanwezig en wist ik dat ik voorbij was gegaan aan mijn gewaarzijn. Ik was meteen in de conclusie en de projectie gegaan. Ik stond op en maakte me klaar om lindebloesems te gaan plukken (voor thee), iets wat ik die avond wilde doen. Alles ging moeizaam, ik was precies loodzwaar.

"Wie of wat word ik hier gewaar?" 

Ik zat op de fiets en stelde deze vraag, want ja als ongelimiteerd bewustzijn - ongelimiteerde energie, kan ik dan ooit doodmoe/zonder energie zijn? Nope. Als ik het niet als 'doodmoe' zou bestempelen, wat zou er dan nog meer mogelijk zijn? Ik herhaalde de vraag meerdere keren en was dankbaar dat ik er bewust van was. Want ja, wel bijzonder om het standpunt te hebben dat ik doodmoe kan zijn als ongelimiteerde energie. Ha.  

Along the way is er iets compleet geshift.

Het viel me pas op toen ik naar huis fietste (op enkele uren later) dat de ervaring van een loodzwaar, vermoeid lijf weg was. Op welk moment was dat verdwenen? Ik herinnerde me dat ik na mijn fietstocht van 6 minuten al anders was. Ik had een interessant gesprek en kort erop plukte ik frivool lindebloesems. Dankbaar voor de overvloed aan bloesems en het gezoem van bijen in de bomen..

'Een wonder' zou je kunnen zeggen.

Al wat het vraagt, is bewust te zijn van 'andere mogelijkheden'. De bereidheid om voorbij definities, diagnoses, conclusies.. te kiezen. Al wat het vraagt, is weten dat er altijd iets 'anders' mogelijk is, als je daarvoor kiest.

Ik ben ongelimiteerde energie.

--

En jij?
Ben jij bereid om voorbij te gaan aan wat je waar en echt hebt gemaakt over vermoeidheid? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen.