Vanuit conclusie zonder in de vraag te zijn..

Note: wat kunnen mijn ervaringen van de dag aan jou bijdragen om meer bewustzijn 
te hebben bij de keuzes dat je maakt? Merk op waar jouw aandacht naartoe gaat.

_ _

Gisteren was een drukke dag, ik had zoveel activiteiten op 1 dag gepland dat ik 

mezelf op 'een uurschema' had gezet om alles rond te krijgen. Het was heeel lang 

geleden dat ik mijn dag had 'vastgelegd' vanuit conclusie en projectie.

Zonder in de vraag te zijn.

Ik negeerde de gewaarwording ergens dat het anders zou lopen dan 'gedacht'. 

En deed wat ik deed omdat het nodig was:

• om naar een drukkerij te fietsen om papierstalen om op de 'Meer Natuur in de Stad' vergadering te laten zien op welk papiersoort en -dikte er kan geprint of gedrukt worden;  

• om daarna langs de Stuyfplek Schorvoort te gaan omdat ik gezegd had te passeren 
én het lang geleden was dat ik ze gezien had. Ik wilde zien welke bijdrage ik kon zijn 
voor de tuin.. en had hier 2 uur voor uitgetrokken;

• om daarna langs een kopiëer- en printservice te gaan om info en papierstalen te vergaren
 voor de postkaart van Meer Natuur in de Stad.

• om direct daarna langs te gaan bij HETGEVOLG Theatherwerkplaats waar ik sinds 
oktober 2020 nog binnen was geweest én het perfect aansloot op mijn bezoek aan 

de kopiëer- en printservice. Dat het tof zou zijn om iedereen 'op het gemak' te kunnen 

spreken..  

• om daarna perfect op tijd bij mijn zus aan te komen om de verkavelingsplannen te

bekijken van een oude site met kerk, klooster, kloostertuin en parking. Want de avond 

voordien bleek te kort te zijn om alle documenten te bekijken om een bezwaarschrift

op te maken.

• om daarna naar huis te gaan om het laatste ontwerp van de postkaart af te maken. 

Om te eten én op mijn gemak te vetrekken naar de vergadering van Meer Natuur in 

de Stad, goed en wel voorbereid.

Wat bleek?

Dat het nét anders uitpakte dan geprojecteerd. 

- dat de mensen van de Stuyfplek in gesprek waren én ik ze kort gesproken heb. Dat ik

voortdurend buiten zat met rokende mensen, storend qua geur. Dat de tuin al onder handen

was genomen en mijn gedacht onuitvoerbaar. Dat ik een gesprek had met iemand met wie

ik 'zekers' es moest spreken omdat we dezelfde visie deelden én ik een oordeel had op zijn

perceptie. ;c) Dat ik eerder had kunnen vertrekken 'maar' niet deed o.w.v. mijn timing. Dat

ik verwacht had een kopje koffie te krijgen en niks aangeboden kreeg. 

- dat de kopiëer en printservice geen papierstalen noch prijslijsten had én ik niet uit 
mijn woorden kwam én mezelf er verkeerd om maakte;

- dat bij aankomst in HETGEVOLG nét iedereen uit de zaal kwam na de repetitie. De

regisseurs en de spelers in een totaal andere stemming waren dan ik had geprojecteerd. 

Dat 'op het gemak' bijpraten geen optie bleek en het een chaos was;

- dat ik eerder doorging omdat zij terug de zaal in gingen en niemand beschikbaar 

was én dat ik te vroeg was voor mijn afspraak van mijn zus én dus eerst naar iemand

anders reed..

- dat de tijd met mijn zus langer uitpakte dan verwacht, dat mijn hoofd vol zat en er nog 

geen bezwaarschift was; 

- dat ik later thuis was, minder aandacht had om het ontwerp af te maken, door te sturen

én op tijd op de vergadering te zijn.. Dat ik uitgehongerd mijn avondeten opat. 

- dat ik nét na 20u. op de vergadering toekwam. Dat ik de papierstalen niet heb laten

rondgaan omdat er ruimte noch aandacht voor was..

Zou ik de dag overdoen op dezelfde wijze? 

Nope! 

Ik heb aan de lijven ervaren hoe het is om vanuit conlusie, verwachting, besluit én

projecties.. mijn dag te 'plannen'. Geen enkel moment ben ik in de vraag geweest. 

Heb ik er ten volle van genoten? Nee. 

Was het allemaal kommer en kwel?

Nope. 

Er waren inspirerende momenten

Het weerzien van oude bekenden; ik werd mijn barrières gewaar voor iemands waar-

heid; ik was dominant in mijn visie en concludeerde dat de ander er niet mee gediend 

was; ik koos ervoor om aangeraakt te zijn. Op weg naar mijn volgende bestemming 

heb ik mezelf vragen gesteld: Interessant dat ik dit kies.. wat is er dat er me raakt? 

Ben ik bereid de oordelen te ontvangen voor de keuzes dat maak? Ben ik bereid om

dominant te zijn om de toekomst te creëren dat ik kies? Ben ik bereid om dominant

ervaren te worden? 

Er waren boeiende momenten in de dag. 

Genieten van het samenzijn en het onderzoek van de verkavelingsplannen. Een ver-

helderend telefonisch gesprek met de ambtenaar van ruimtelijke ordening. Genieten 

van de kennis van ruimtelijke ordening van mijn zus. Genieten van een bezoek te 

plaatse aan de site om de badass te zijn om de bordjes van 'privaat' te negeren ;c). Genieten van het restant van de kloostertuin.. Kort genieten van de smaak van een 

durüm met kip van het afhaalrestaurant naast de deur. Genieten om op blote voeten 

door het gras van den hof te lopen, om de Appelbloesems te begroeten, de Hongingbes 

te bedanken voor de bessen in de maak, de Kweepeerbloesem te bewonderen en te 

bejubelen.. Om te zijn.

Er waren interessante momenten in de dag. 

Om het ontwerp van de postkaart af te werken en dus later naar de vergadering te vertrekken zonder haast. Om nét na mij nog iemand te zien toekomen en er een grapje

over te maken dat 'ik' niet de laatste was. Om te genieten van het samenzijn in plaats 

van online. Aangenaam verrast te zijn over 2 nieuwe betrokken mensen. enz..enz..

Al bij al een héél bijzondere dag! 

Mega interessant om een tijdschema te maken. Rete interessant! 

Mijn gewaarzijn en aandacht volgen, hebben geen vastgesteld uren. Ik koos voor afleiding

in plaats van mijn eigen weten toe te passen. Was ik de  dag voordien én gisteren in 

de vraag geweest.. had het er compleet anders uitgezien. Mogelijks met meer ruimte 

voor mezelf, thuis, elders in de stad en/of de natuur.. 

Bijzonder hé als ik erop terug kijk, besef ik dat er voortdurend latent een gewaarzijn 
was.. dat ik heb genegeerd om vanuit conclusie te zijn..

Dat dus.

En jij? Herken je mijn ervaringen en keuzes? Plan jij je dagen of ga je in de vraag? 
Ik hoor het graag ;c)