I ask & it is given

Hallo Ik heb zoveel te delen en kijk uit naar een manier waarop we iets voor elkaar kunnen betekenen. Wees welkom om mijn pagina's te bekijken. Tania Maria JustBeing Me

In de voorbije maanden heeft er zich een bijzondere transformatie voorgedaan. Zoals ik het ook benoemde, zat ik in een Transitie periode. Ik bleef niet stilstaan, ik groeide geleidelijk aan. Mijn inzicht in mijn eigen waardeoordeel heeft me veel gebracht. Meer en meer word ik me ervan bewust wat "The Gift of Me" is. Hoe waardevol ik ben voor zovelen. Zonder er eigenlijk iets voor te hoeven doen. By JustBeing Me. En dat is waar ik voor sta. Mezelf te mogen zijn - kunnen zijn - verantwoordelijkheid opnemen voor mijn keuzes - inzicht hebben in mijn keuzes & mogelijkheden. Man man.. zoveel is veranderd. Knopen doorgehakt! Being Different. Mezelf toestaan om te zijn wie ik eigenlijk ben. Anders. En zoveel meer.. enfin.. Commitment aan het Leven. In plaats van te overleven heel de tijd, met de daarbij horende conclusies. Die me jaren vasthielden aan beperking & tekort. Enfin.. deze blog, website, mijn stek op het internet is opnieuw aan verandering toe. Hoe fi...

Lees ik in een artikel over De Kracht van Spiegelen   Ja dat is wat ik wil. Meer empathie, minder drama. Zoals ik eerder al schreef, wil ik zo niet zijn. En heb ik al ontelbare keren tegen mijn lief gezegd dat ik mijn drama beu ben. Het zorgt voor stress, is een uitbarsting van opgehoopte onmacht. En het helpt mij & mijn communicatie met mijn lief niet. Man man.. Vrouw, vrouw.. Wat ben ik blij dat ik vanmorgend toch vroeg ben opgestaan Dat ik de impuls/drang voelde om de radio aan te zetten. Dat ik Patricia van Lingen bezig hoorde, nét toen ik over mijn bewustzijn in spiegelend gedrag geschreven had. Dat het boek een antwoord op mijn gebeden is. Van afgelopen weekend, dagen.. synchroniciteit alom Danku danku danku aan mezelf dat ik mijn buikgevoel heb gevolgd. Piekmomenten & afstemming volgen elkaar op En dat dankzij mijn eigen bewustzijn, Joe Radio, de mensen met wie ik in gesprek ga. Empathie dus.. Ik lees snel verder, ben zoo benieuwd! Excited! _TM...

'Is het omdat ik mezelf voorrang geef, dat alles op z'n plaats valt?' Met die vraag sloot ik mijn vorig post af. Het inzicht kwam op de fiets naar mijn 3e afspraak vanmiddag toen ik van de bank kwam. Toen het doordrong dat mijn situatie eigenlijk een antwoord is op een verlangen. Alé, de voorloper ervan. Ergens in mijn hoofd zoefde het idee voorbij dat dit nét is waar ik naar verlang.. Meer tijd voor mezelf in afstemming met mijn goesting & energie. Wie ik zie & wanneer. Oké liever zonder de stress & angsten.  Zonder het perfectionisme  Als ik nu eens meer afstem op 'Mogen' Zijn Zelf mogen kiezen waar ik met mijn aandacht bezig ben. Waar ik meer plezier van krijg. Meer rust zonder aan voorwaarden te (loeten) voldoen. Ontspanning. Zakken. Aanwezig. Zijn. Van overleven naar Leven Leven als een Digital Nomad Om het met een trendwoord te zeggen. Ruimte om actie te ondernemen vanuit inspiratie. Intuïtie. Op pad gaan, reizen. Hoeft niet ver. Om...

Staat & valt bij de beslissingen die ik neem. Mijn kunde om mijn grenzen te bewaken. Mijn overzicht dat ik kan behouden. Wat voelt beter? En ernaar handelen. Elke contrastervaring brengt me dichter bij  mijn eigen handleiding Mijn ideale dag Ziet eruit met alle ruimte om mijn eigen impulsen te volgen. Zeeën van tijd. Om op te staan. Om afwezig te zijn. De verschillende ideeën die binnenkomen kunnen dan zijn. Of ik ze uitvoer of niet. Als ik zo enkele van die dagen na elkaar heb, dan verdwijnt de stoom uit mijn oren. Werkelijk. Hemels. Dan word ik rustig, in mijn hoofd & lijf  Mijn minst ideale dag Bestaat uit vooral stress, chaos & veel twijfelen. Twijfelen aan mezelf & aan anderen. Met een focus zo scherp dat ik meerdere mogelijkheden niet meer zie. Gefocust op de ander. Op één of andere standaard waaraan ik 'moet' voldoen. Dan heb ik meerdere afspraken staan op één dag/week waarop ik moet aanwezig zijn. Op de schaal van 10,  met 0 ...

Ik had het echt ni gedacht dat ik zo neig mijn burn-out symptomen opnieuw zou ervaren. Mijn emmer is weer vol & ditmaal zo neig overgelopen dat ik ben gecrasht. Ik zag het aankomen, ik voelde mezelf een andere weg inslaan. Ik stond erbij & keer ernaar. En waar nodig, stelde ik mijn gedrag & gedachten bij. En toch, ondanks alle manoeuvers ben ik toch gecrasht . Eva van Samen Plannen vzw vroeg me afgelopen vrijdag wat aan de basis lag. En ik had geen antwoord. En nu weet ik het wel: angst. Dagen lang pure angst & zorgen  met als gevolg zwaarmoedige gedachten die ik op den duur niet kon ombuigen. En doe daarbij nog een grote schep onderbroken nachten bij, onvoldoende rust, ontspanning.. én HOPPA! BINGO. Tranen, onvoldoende slaap, super moe, op momenten genoeg energie die dan ineens op is, geheugenverlies, twijfelen, kort lontje, mezelf bezighouden met wat anderen van me denken,.. Heel de reutemeteut . En zo zit ik dus opnieuw in dat ritme. En kan ik alleen maar...

Hier kan ik zooo van genieten sè! MMmmmmmmm..  Gewoon met mijn laptop op een inspirerende plek bezig zijn. Met een super lekkerrrre cappu naast me. Of iets anders lekkers. Dan stroomt het wel. Ja dankuwel universum. Dat ik in dit moment op een inspirerende plek ben. Danku dat ik dit mag beleven. Ervaren. Voelen. Dat de klik er is met mijn hartsverlangen. Koffie leuten bij de bakker - Woerden Al weet ik begot nog ni, HOE Hoe ik dit verlangen nog meer elke dag mag ervaren. "Alhoewel, wat zeg je nu Tania Maria? Je beleeft dit gevoel toch al vaak? Ja maar.." JA, ik weet het wel, hier betaal ik voor mijn drank die ik kies. Het heeft toch wel iets vind ik. Om her & der in het land te kunnen neerstrijken omdat het goed voelt. Omdat ik de centen of mogelijkheid op zak heb om een drankje of iets lekkers uit te kiezen. Om de gastvrijheid & openheid te ervaren Want elke plek heeft toch zijn eigenheid. Bepaald door de mensen die er zijn, die de zaak openhouden, toevall...

Paulo Poelho: De Aleph Ik lees een boek dat ik al langer heb liggen. De eerste blzn zijn saai. Dan volgt er  een interessant stuk. Tijdens het lezen, voel ik de link met de aanwezigheid van  mijn verlangen, om te delen met mensen in het moment zelf. Mijn waarheid, mijn stem Zeggen wat ik ervaar in het moment. Wat me aanspreekt & wat niet. Bij een tas koffie;  een etentje; een treinreis.. Woorden borrelen op & voor ik mijn laptop open heb,  verdwijnen ze weer. Ik herinner me één zin & begin daarmee..  “..van de werkelijkheid die ik me voorstel.”  Ik voel de strekking nog en tune in op het geheel.  Dan volgen er vanzelf andere woorden. PRACHTIG! LATEN ONTSTAAN WAT ZICH AANDIENT Ik wil delen wat ik te delen heb. In het moment zelf. Ik ben het podium & heb geen werkkamer nodig. Ik kan gaan &  staan waar ik wil. Het is een loslaten.. ..van de werkelijkheid die ik me voorstel. Het is een overgeven aan het m...

Gisteren zat ik nog volop in het verzet En heb ik dit beschreven in mijn vorige post. Ik eindigde toen met een maybe tot openen voor de acceptatie van mijn eigen seksualiteit. Want zo wordt me erg duidelijk gemaakt (via schrijven) dat die acceptatie aan de orde is. Mijn eigen levenskracht & levenskracht organen eisen (bijna) om erkenning. Om écht gezien te zijn. Om verdedigd te worden. Om te mogen bestaan. Awel.. de openingen zijn er Vanmorgend nog ontstond er een zeer openlijk & kwetsbaar aanvoelend gesprek met 2 mensen die ik ken. Waarvan één man. En het kwam aan bod. De energie baande zich een weg doorheen mijn hart & keel. Er kwamen vragen omdat het onduidelijk was. En ik ging er op in. Met angst & schaamte gevoelens. En ik merkte op dat ik de man in het gezelschap niet kon aankijken. En ik heb dit ook zo benoemd. Eerlijk. En ik heb geweend & mijn angst benoemd. En ook al voelde het doodeng, het besef van de opening was er wel. Ik kreeg dan ook de feedback d...

De kracht van zelfliefde Gaat door de maag.. komt in me op. Waarom weet ik nog niet. Ik heb talloze ervaringen die me dichter bij mezelf brengen. Via de spiegelingen die ik erken & die me opvallen. En ik weet uit ervaring dat er altijd stukken worden aangereikt als ik er klaar voor ben. Zo ook met stukken die ik liever niet ontmoet. Enfin.. afgelopen week kwam iets aan de oppervlakte die me serieus overhoop gooide. Oude stukken pijn, stress & angst En die gaven me nog altijd de kriebels. Enfin, ik ben erdoor gegaan & opnieuw merkte ik op dat ik ermee op de loop ging. Ik wilde KEI hard wegrennen. Ik werd kwaad zelfs. En ik merk op dat het mijn lijf nog niet verlaten heeft. Mijn gedachten zitten er vol mee. Gisteren voelde ik me super nerveus & ook zo vandaag. Lichamelijke klachten.. de kracht van gedachten. Ik ken ze. Enfin, zelfliefde dus.. Tot hoever reikt die? Ik leer mijn mond open te doen. Mijn zeg te zeggen. Mijn kop boven het maaiveld uit te steken & te...

Vandaag sta ik stil bij die vraag En als ik daar verder op in tune.. Wat vertel ik vandaag? Welk verhaal? Waar ligt mijn focus? Bij mijn verlangens of mijn frustraties? Met wie ga ik vandaag in interactie? Welk houding neem ik aan? Verbinding en schepping Ik neem waar dat deze vragen al het één & ander in beweging zetten. Ik sta meer stil bij mezelf. En stilstaan is belangrijk. Ik merk al 2 weken een beweging in mij dat ik mag afremmen. Om aanwezig te zijn.  En gisterenavond heb ik bewust die keuze gemaakt. Ik heb bewust mijnen afwas gedaan. En ervoer hoe fijn het was om gewoon in de keuken te staan. Met een muziekske erbij, ruimde ik heel mijn keuken op & de badkamer kastjes erbij. En dat was alles wat ik nodig had. Zijn. Bij mezelf Om de impulsen van binnenin nog meer gewaar te worden. Te voelen hoe het met mijn lijf is.  Luisteren. Ervaren. Betrokkenheid tonen naar mezelf toe. Communiceren. Openhartig zijn. “Ja” zeggen, in plaats van “Ja, straks.” ...

CONTRAST Hoe meer ik ermee bezig ben, hoe meer zelfbesef ik creëer. Hoe duidelijker het is dat ik zelf nog het één en ander aan oordelen & ‘moetes' met me meedraag. Dé contrastmomenten die ik ervaar met mijn omgeving maken me duidelijk hoeveel ik nog van mezelf moet. Hoeveel gedachten, overtuigingen ik heb die mezelf onvrij houden. Soms roep ik uit dat ik wil werken naar 'mijn' voorwaarden. Omdat het zo frustrerend is hoe er met mij wordt omgegaan. Het OCMW & vooral de Wijk-werking, mensen die mij inschakelen om hun klus te doen. En verder er precies niks van aantrekken hoe mijn geld tot bij mij geraakt.  Vanmiddag nog, in een persoonlijk gesprek, werd ik bewust van wat ik zei: " Ik moet altijd achter mijn geld lopen . Das ni normaal! Wat ik er allemaal voor moet doen! Om dan te horen dat deze maand het geld niet meer gestort kan worden omdat de datum van uitbetaling overschreden is."  Omdat iemand mijn uren niet bevestigd heeft. Blijkbaar heb ik...

Twee jaar geleden kwam Elephant Haven via een goeie vriendin op mijn pad. Aangezien ik toen nog volledig van giften leefde, bood ik mijn talent voor grafische vormgeving aan als sponsoring. Nu is het weer zover dat ik hen kan ondersteunen via deze weg. SUPER blij met deze kans! Sofie & Tony zetten zich hard in voor hun doel: een rusthuis voor olifanten in Frankrijk. En Jean Bosco Safari doet een grote duit in de zak op zijn manier. Allen daarheen zou ik zeggen. ;c)

IK STEM MIJ AF OP EEN GEVOEL VAN 'GEMAK'  Omdat dat fijn voelt om mijn dagdagelijkse bezigheden met gemak te ervaren. Een tijd geleden vroeg Eva Gilis van Samen Plannen vzw me hoe mijn Droom eruit ziet. Ze zei: "Als ik jou een toverstaf zou geven, wat zou er dan gebeuren?" En prompt voelde ik een énorme golf van gemak over me heen komen. Een super ontspannend uitdijend gevoel van ruimte. EXPANSIE EN TOEN WIST IK HET DIRECT, MIJN DROOM BESTAAT UIT 'GEMAK' Want vanuit dat zalige relaxed gevoel.. kan alles er gewoon zijn. Borrelt Dankbaarheid ❥ Zelfliefde ❥ Zelfwaardering ❥ Zelferkenning ❥ Zelfacceptatie ❥ Zelfrespect zomaar op. En kom ik vanzelf mensen tegen die dezelfde kwaliteiten in zich dragen. Mensen met een hart voor Kindness. Eva vroeg me wat er nog meer zou zijn én ik bleef bij het gevoel van chillen. Geen materiële zaken, geen perfect huis of auto geen specifiek getal op mijn bankrekening. Het viel haar op dat ik enkel over 'gevoel' s...

Mm.. ik merk op dat er veel onrust in mezelf aanwezig is. En als ik erop afstem voel ik dat ik van mezelf vanalles "moet". Ik moet opstaan op een bepaald uur. Ik moet naar een jaarlijkse dorpsbijeenkomst gaan. Ik moet dat gaan zien. Ik moet met zulk prachtig vriesweer naar buiten. Want dat is goed voor mij. Wandelen & in de natuur zijn. Ik moet dingen doen omdat het verwacht wordt. En ik word er ni vrolijk van. Ik jojo tussen moeten & mijn eigen goesting. Ok, het is buiten prachtig weer. En ik wandel graag in de bossen. En tegelijk zit ik ook lekker binnen zonder iets te hoeven. Zonder die dwang die zegt wat ik moet doen. Bijzonder want er is werkelijk niemand in de buurt die mij vertelt wat te doen. Ik ben het zelf. En denk te weten wat anderen zouden zeggen. En vinden van mij. Dus ja.. de enige waar ik wat tegen kan zeggen is mezelf. BACK OFF! en laat me..  ik wil gewoon hier zijn. In stilte ook al is er buiten vanalles gaande. Ook al zijn...