*BURN-OUT: opnieuw gecrasht
Ik had het echt ni gedacht dat ik zo neig mijn burn-out symptomen opnieuw zou ervaren. Mijn emmer is weer vol & ditmaal zo neig overgelopen dat ik ben gecrasht. Ik zag het aankomen, ik voelde mezelf een andere weg inslaan. Ik stond erbij & keer ernaar. En waar nodig, stelde ik mijn gedrag & gedachten bij. En toch, ondanks alle manoeuvers ben ik toch gecrasht.
Eva van Samen Plannen vzw vroeg me afgelopen vrijdag wat aan de basis lag. En ik had geen antwoord. En nu weet ik het wel: angst. Dagen lang pure angst & zorgen met als gevolg zwaarmoedige gedachten die ik op den duur niet kon ombuigen. En doe daarbij nog een grote schep onderbroken nachten bij, onvoldoende rust, ontspanning.. én HOPPA! BINGO.
Tranen, onvoldoende slaap, super moe, op momenten genoeg energie die dan ineens op is, geheugenverlies, twijfelen, kort lontje, mezelf bezighouden met wat anderen van me denken,.. Heel de reutemeteut.
En zo zit ik dus opnieuw in dat ritme. En kan ik alleen maar uitkijken naar slapen. En niks hoeven, geen afspraken. En dat is waar Eva me ook op wees. Ze vroeg naar mijn ideale dag.. en ik kwam op "mijn eigen impulsen volgen in het moment, doen waar ik zin in had." En toen vroeg ze me hoeveel ik afgelopen week daar de ruimte voor had gehad.. en ik kwam uit op één namiddag. Uiteindelijk was er ook nog één voormiddag. :c)
En ze sprak wijs, Eva, ze zei dat ik zulke dagen "moet" inplannen. En dat ik afspraken best mag laten vallen als ik me zo voel. Want dan heb ik & de ander er niks aan. Tja.. eerlijk gezegd ging ik naar alle afspraken, ondertussen verlangend naar eigen tijd & ruimte. En het was Paul van Samen Plannen vzw die me wees op het inzetten van "Jokers". Voor elk moment dat ik eigen space nodig heb.
En dus.. heb ik diezelfde middag nog 1 Joker ingezet. En een afspraak verzet. In plaats daarvan ben ik in mijnen hof bezig geweest. En heb ik ervaren hoezeer mijn lijf wilde liggen & niks doen! En hoezeer ik daar niet aan kon toegeven én ik nog vanalles wilde 'doen'. Tot ik uiteindelijk max 11 minuten in de zon in den hof heb gelegen.
Zo dus.. zo snel kan het gaan. Als ik serieus bang ben voor iets & daar geen afstand van kan nemen. Malend in mijn hoof & erover dromen. Zonder dat ik het kan vertellen aan iemand. Benoemen wat me dwars zit. Dan kan het zo ineens gedaan zijn met mijn Stroming.
Uitgeput.
Eva van Samen Plannen vzw vroeg me afgelopen vrijdag wat aan de basis lag. En ik had geen antwoord. En nu weet ik het wel: angst. Dagen lang pure angst & zorgen met als gevolg zwaarmoedige gedachten die ik op den duur niet kon ombuigen. En doe daarbij nog een grote schep onderbroken nachten bij, onvoldoende rust, ontspanning.. én HOPPA! BINGO.
Tranen, onvoldoende slaap, super moe, op momenten genoeg energie die dan ineens op is, geheugenverlies, twijfelen, kort lontje, mezelf bezighouden met wat anderen van me denken,.. Heel de reutemeteut.
En zo zit ik dus opnieuw in dat ritme. En kan ik alleen maar uitkijken naar slapen. En niks hoeven, geen afspraken. En dat is waar Eva me ook op wees. Ze vroeg naar mijn ideale dag.. en ik kwam op "mijn eigen impulsen volgen in het moment, doen waar ik zin in had." En toen vroeg ze me hoeveel ik afgelopen week daar de ruimte voor had gehad.. en ik kwam uit op één namiddag. Uiteindelijk was er ook nog één voormiddag. :c)
En ze sprak wijs, Eva, ze zei dat ik zulke dagen "moet" inplannen. En dat ik afspraken best mag laten vallen als ik me zo voel. Want dan heb ik & de ander er niks aan. Tja.. eerlijk gezegd ging ik naar alle afspraken, ondertussen verlangend naar eigen tijd & ruimte. En het was Paul van Samen Plannen vzw die me wees op het inzetten van "Jokers". Voor elk moment dat ik eigen space nodig heb.
En dus.. heb ik diezelfde middag nog 1 Joker ingezet. En een afspraak verzet. In plaats daarvan ben ik in mijnen hof bezig geweest. En heb ik ervaren hoezeer mijn lijf wilde liggen & niks doen! En hoezeer ik daar niet aan kon toegeven én ik nog vanalles wilde 'doen'. Tot ik uiteindelijk max 11 minuten in de zon in den hof heb gelegen.
Zo dus.. zo snel kan het gaan. Als ik serieus bang ben voor iets & daar geen afstand van kan nemen. Malend in mijn hoof & erover dromen. Zonder dat ik het kan vertellen aan iemand. Benoemen wat me dwars zit. Dan kan het zo ineens gedaan zijn met mijn Stroming.
Uitgeput.
Comments
Post a Comment
Als je een reactie plaatst met je Google account hoef je niet te bewijzen dat je 'geen robot' bent.