FEEL: ik ben bang

Ik voel me verlamd.
Ergens vandaag was ik met enthousiasme begonnen aan dag 3 van een afstem challenge. En along the way kwam ik aan op de pagina's van dromen & verlangens.. op allerlei gebied. En nu ben ik actief bezig met mezelf te ontdekken in liefde naar mezelf toe & mijn eigen gedrag. Dus ja, wat verlang ik in mijn relatie? Wat ervaar ik daarvan al bij mezelf?

Enfin, ik ervoer weerstand. Waarom ervaar ik die weerstand? Welk stuk van mezelf wordt hier aangesproken? En toen kwam het .. mijn wens van binnenin.. boenk! spanning, weerstand angst & verlamming. En ik trok kaarten in dit besef en kreeg bevestiging.

En tegelijkertijd ook een signaal in mijn lijf van bevestiging. En nu zit ik al een tijdje voor me uit te staren, het ene bericht van een ander op fb te lezen, video's te zien.. en eigenlijk sluit ik mezelf af. Van mezelf & mijn emoties. Ik ga weer lopen & vlucht voor de angst, het ongemak.

Mijn eerste reactie was om effectief met peter contact op te nemen om te zeggen: "Moete nu eens wa weten? Help wat moet ik hier mee?! Wat nu, hoe nu?" En laat het nu net dag 1 zijn van de stilte waar ik zelf om gevraagd heb. Dus nee.. ik mag het opnieuw met mezelf beleven. Doorleven & mijn angst ontmoeten.

Wie ben ik als ik mijn wens uitvoer? Wie zal ik zijn? Ik ga mijn eigen verliezen! En is het echt verliezen? En hoe komt dat het allemaal zo heftig aanvoelt? Hoe kan ik die angst integreren, pff..

Voel me ni goe. Voel me écht ni goe.
Maja.. mijn wens, innerlijke wens dus..
Nu komt het erop neer om dat volledig te beschrijven & op af te stemmen. En ik blokkeer bij die gedachte.

Help.