Een opening gemaakt

Vanmorgen heb ik de tijd genomen om een bos bramen op te ruimen. Met een paar goeie handschoenen en een snoeischaar en een grote ton (waar ik altijd mijn bramen insteek) was ik paraat. Het ging al een tijd door me heen om die zorgvuldig opgebouwde bos, volledig weg te snoeien. Ik had vorige week al enkele takken doorgeknipt en was er nu helemaal klaar voor om een doorgang te maken. 

 

© Tania Maria Vanhoof

harde landing

eigenlijk is dit verbonden met het onverwachte snoeiwerk van mijn buurman die zijn bamboe erg kort terugsnoeide waardoor ineens veel licht binnenkwam, veel meer overzicht en ruimte op een plek dat ik koesterde. Pijn in het hart om met een harde landing terecht te komen op een plek waar de oorspronkelijke basis van weg is. Vergelijkend met mijn eigen geboorte, in de buik van mijn moeder, soortgelijk donker, vermoedelijk veilig om dan ineens met een harde landing, gedwongen, in het licht te komen. Naakt en kwetsbaar.

als slaaf verkocht

De plek waar ik aan de slag ging, behoort toe aan mijn andere buurman die die plek liet overwoekeren. In oktober 2019 riep die plek mij en vroeg ik hem om het te mogen bewerken en sindsdien heb ik er mijn plek van gemaakt. Voor ik aan de bramen begon, verplaatste ik zakken die ik enkele jaren terug vulde met gevonden vuil, plasitic zakken, metalen eetbakjes ed. Ik had hem recentelijk gevraagd om ze weg te doen wat hij negeerde. Hij is niet zo toegankelijk naar mij toe op vlak van tuinonderhoud. Hij laat bramen in zijn gazon groeien die, jaar op jaar, doorheen de haag groeien op mijn gazon.. Enerverend en frustrerend. Enfin, toen ik de zakken, één voor één naar een andere plek verplaatste, kwam ik in contact met zwaar aanvoelende energieën van de mond 'gesnoerd' worden, verkocht worden als een slaaf, gehoorzamen aan een meester, monddood gemaakt, de tong uitgerukt.. Op dat moment zag ik helder waarom ik me de afgelopen jaren door hem heb laten domineren in gesprekken. Me tegen de muur gezet voelde en mezelf instant op een lager niveau plaatste dan hem en dat hij niet of nauwelijks uitvoerde waar ik hem om vroeg. Interessant! Rete interessant. :c))

© Tania Maria Vanhoof

een hemel op aarde

Meer en meer stem ik me af op een leven in volle goesting voor wat beter voelt voor mij. Alles wat ik nog kies dat me weghoudt van die staat van zijn, wordt aangeraakt en trilt.. als een spin op haar web als ik in de buurt bezig ben. De trilling zet zich voort in ervaringen, indrukwekkende oncomfortabele momenten.. dat ik vol bewustzijn mag doorvoelen, erkennen en loslaten. Als zijnde een portaal waardoor vastgezette energieën uit een ver verleden (familiesysteem) een opening vinden om terug te keren naar de oorsprong (komt in me op). Dus ja, er gebeurt veel in mezelf, ik merk veel op en best pittig en pijnlijk op momenten waar ik zelfs automatisch van wil weglopen om dan mezelf toch een knuffel te geven en mezelf doorheen de energieën beweeg zodat het eindelijk terug kan gaan waar het hoort.

Zoiets, dat wilde ik delen.. en nee, dat is niet altijd gemakkelijk, leuk en tof én ja, zo de moeite waard om bij stil te staan in plaats van hard weg te rennen en het in de vergetelheid te laten bestaan..

_Tania Maria
Maandag 5 augustus 2024  13:15