Ik ben veilig

Dat het kwartjes regent, dat mijne frank meermaals valt,dat is zéker! En ik ben vervuld van dankbaarheid voor alle "Aha's" die me toevallen als vallende sterren in de hemel. Ineens worden dingen helder, ineens kan ik doorheen een waas zien, ineens ben ik bereid om mijn automatische breinreacties te laten vallen. Ineens en eigenlijk meer geleidelijk aan merk ik op dat ik een oprechte JA hebt om alles wat niet van mij is, te laten gaan..

Om alles wat mijn moeder in haar leven heeft ervaren bij haar te laten, die bereidwilligheid heb ik. En ik voel me ineens met beide voeten in een padock staan, op mij plek. Ver van een heel familiesysteem vandaan die vanalles van me vond en wilde.. En ik (als representant destijds) wist dat ik daar wilde staan, mijn plek en ik bleef staan zonder enige vorm van verzet. Zonder weerstand te hoeven bieden, zonder me te hoeven verzetten tegen, vechten tegen..

Nope. Ik voelde me daar staan. Punt. En ook al kwam er een fysieke beweging van buitenaf, ik bleef 'gewoon' staan. Ik glimlach.. want hoe treffend is het - besef ik nu - dat ik dit her-inner als ik het over mij heb? Mij, ikke, Me Myself and I. Hmm.. mijn voetzoelen verzachten zich meteen als ik het typ. 

Dingen verschuiven, zachtheid neem haar plaats in en zuchten, ont spannen, landen, er mogen zijn.. komt in me op.

Als ik deze ervaring plaats in de ervaringen van nu, besef ik dat ik ten allen tijde mag klaar zijn met mijn familiesysteem, zonder verzet. Met een buiging naar alles en iedereen die doorheen stukken zijn gegaan en die met de beste bedoelingen inprentingen - die zorgen voor de beste overleving van onze soort - meegegeven hebben. Want het heeft in hun ervaringen gewerkt, zij zijn er nog (gebleven) en de soort, de stam, het nageslacht heeft zich kunnen vormen met mij erbij en al diegenen die nog volgen.. 

Hoe ingenieus! Hoe ingenieus dat het leven in de basis ineensteekt, functioneert, zich gedraagt, handelt etc.

Ik voel nog steeds de zachtheid..  van mijn voetzoelen aan, het mogen en willen landen.. Ik zie in gedachte de foto op mijn orakelcollage (met alle energieën van 2024) dat resoneert met mijn gezin van herkomst. Dat refereert naar het vinden van 'mijn plek' in het gezien (bedoelde gezin) wat belangrijk is. Mijn plek, zonder wat voorgaande generaties/mijn familiesysteem van me willen. Mogen ont-dekken wie ik ben als ik niet meer functioneer door de inprintingen.

Zonder de angst voor mannen, zonder het bevriezen als mannen naar me staren of laten merken dat ze me zien zitten. Puur en gezellig kunnen hebben met ze.. dat ik altijd en overal 'veilig ben'. Dat wat er ooit is voorgevallen, welk onverwacht drama zich in het leven van mijn moeder (en mij in haar buik) heeft afgespeeld. Kwartjes vallen, herinneringen, flarden van informatie dat ik door de jaren binnenkreeg en altijd dacht dat het over 'mij' ging.. 

Het hoeft niet meer.
Het is niet meer nodig.
Ik mag vrij zijn.
Ik mag spelenderwijs, aftastend me durven focussen in de verte,
durven kijken naar mannen, als zij naar mij kijken, durven terugkijken..
En als ik ergens wordt afgestraft, een wijzende vinger krijg, een opmerking, een plotsteling me van de wijs brengen.. dan mag ik doorademen, erbij blijven en mezelf her-inneren dat ik veilig ben.
Dat er geen nare mannen me iets gaan aandoen..
Dat het slechts een rode auto is, een trigger uit een ervaren traumatisch moment.

En dat.. dat regent zachtjes op mij, dat besef, het innerlijk aanvoelen dat ik in alle zachtheid bereid ben om hierin andere keuzes te maken.. met alles wat nog op mijn pad komt dat afgestemd is op de trilling dat ik tril.. Hm.. en ik mag mezelf omarmen en toespreken dat dit niet meer hoeft. 

Het is niet van mij

Ja, ik heb het van dichtbij meegemaakt en nee, het hoeft niet meer..

©Tania Maria Vanhoof 2009

©Tania Maria Vanhoof 2009

©Tania Maria Vanhoof 2009

©Tania Maria Vanhoof 2009

Zoiets, daar vertoef ik en berken ik en laat ik en kus ik en zucht ik en laat ik meer en meer en meer los dat wat nooit van mij is geweest.. dus ja, wie zal ik zijn zonder die ervaringen, welke situaties zal ik aantrekken afgestemd op de nieuwe trilling in wording, in groei..? Mmm, dieeepe zucht.

_Tania Maria
Vrijdag 16 augustus 2024  12:05