Jij bent mij en ik ben u

©Tania Maria Vanhoof 2008

Ik zit op mijn terras en luister naar mezelf in een video dat ik spontaan opneem. Ik voel 'gefladder' aan mijn rechteroor waar ik mijn gsm hou. Ik verplaats mijn hand en zie zowaar een vlinder, één van een prachtig soort, vosoranje met donkerbruine en heel zachte, haast onzichtbare, lichte vlekjes en een blauwdonzig bonvenlijfje.. Ik wil erover delen, erover schrijven, over de magie van mijn bewustzijn! 

Zodra de vlinder op mijn hand landt en ik dit type, blokkeert de pointer van mijn laoptop. Enigzins gefrustreerd, omdat ik geen foto kan maken met mijn laptop, valt me te binnen dat ik niks hoef te laten weten, te laten zien van wat er nu is. Ik hoef het te niet te bewijzen.. Waar wil ik mensen laten weten dat ik weet? Waar wil ik andere bewijzen dat ik besta? (komt in me op)

weerspiegeling

Dat is wat de vlinder me weerspiegelt: het moment dat ik een foto wil maken om de 'tovenaarij' te tonen, vliegt het weg. In een moment van afwezigheid van de universele overvloed/vervulling dat ik ben,  verdwijnt het. Net als schaduwpatronen als de zon verborgen wordt, zo belemmer ik mijn eigen schoonheid, weerspiegeling, weerkaatsing, mijn innerlijk licht.. 

Hm, ik glimach, want onderwijl dat ik dit type, zit de vlinder alweer op mijn linker onderarm en beweegt het mee met het typen van de letters. Er is geen: "Oh nee, sebiet vliegt het weg!" omdat ik het al vele keren heb zien komen en gaan. :c)) Inmiddels zit het op mijn kleed, op het trackpad, het toetsenbord en hopla op mijn linkervinger!!

hij* bent mij en ik ben u

(* ik wilde "Jij" schrijven.) Geen wereld van verschil. :c)) "We zijn uit hetzelfde opgebouwd, moleculen, atomen, ionen.. we zijn gelijk en toch verschillend." hoorde ik een vrouw van 96 zeggen in een docu die ik op youtube tegenkwam.. 

Zodra ik deze interactie met de vlinder bezie voor wat het is.. een afspiegeling van het veld van schoonheid, vervulling en overvloed, ontvang ik meer en meer, meer en meer een vernieuwd bewustzijn. Zodra ik buiten het veld van overvloed en gelukzaligheid stap, verdwijnt het als schaduwspel als het zonlicht onderbroken wordt. Wat een parel! Wat een bewust 'zijn'! Wat een plezier.. en ik hoef me niet verlaten of verdrietig te voelen en vol spijt als ze wegfladdert omdat ik weet - waar dit moment vandaan komt, zijn er nog oneindig veel momenten!

het enige wat ik hoef te zijn, is 'aanwezig'

Er is niet zoiets als: "Daar wordt ik nu gelukkig van sè!" er is: "Ik ben gelukkig, vervuld van schoonheid. Ik ben overvloed in elk moment van zijn". Het enige wat ik hoef te zijn, is aanwezig. Als ik me laat meevoeren door gebeurtenissen waar ik nog wat van vind, kan ik me afvragen: "Is dit relevant?".

subtiele grens, licht en schaduw

Ik kan deze ervaring opschrijven omdat ik het waardevol interessant vind voor mezelf. Als ik het wil opschrijven om er verslag over te doen, ga ik als vanzelf uit de gelukszaligheid. Een subtiele grens! Ik ben dankbaar :c) dat ik met de neus op de magie gedrukt word om bewust te worden van wat het schaduwspel van de afgelopen weken me wilt tonen. 

"Het spel tussen aan- en afwezig zijn in het oneindig veld van gelukzaligheid."

In Drenthe beschreef ik het als het opmerken van: 'een andere wereld' wat er voortdurend is en ik niet kan/wil zien. Hoe treffend, er wordt een compleet andere veld voor me geopend. Iets wat ik voordien nooit in die diepte kon ervaren.. 

©Tania Maria Vanhoof 2012

een werelijk indalen,

Elk moment dat ik anderen iets wil laten zien, tonen en bewijzen.. verdwijnt het. Elke keer als ik iets van iemand anders vindt, verdwijnt het. Elke keer als ik in logisch denken ga, verdwijnt het. Elke keer als ik iemand anders belangrijker maak, verdwijnt het. Elke keer als ik iets deel om een goedkeuring te krijgen, verdwijnt het. Elke keer als ik goloof in het gebrek, tekort, verdwijnt het..

uitdeinen..

Een vanzelf groter bereik zonder dat ik dat iets voor hoef te 'doen', bewijzen, presteren, bemeesteren, begroten, beïnvloeden, overtuigen, ..

JA zoiets.. ik hoef niks anders te zijn dan hier met mezelf. Komt er een impuls van binnenuit, uit een sprankel dan kan ik delen.. Dan zal het puur gewaarzijn, de verhoogde staat van bewustzijn, het innerlijk licht en lichtfrequentie vanzelf uitdeinen als cirkels in een vijver.. steeds groter.. En laat nét dat ik gezien hebben in Drenthe, aan een grote plas terwijl ik het boek van James Redfield las (Het twaalfde inzicht). Wat nét ook over deze ervaringen ging.. 

En zo komt alles samen..

jij bent mij en ik ben u

En de vlinder.. die is inmiddels gekomen en gegaan en zit net op mijn rechter bovenarm.. ik glimlach en vertoef.. in dit heerlijke moment van puur (gewaar)zijn.

Dansen in het Licht van het Leven, als vanzelf..

_Tania Maria Vanhoof
Zondag 25 augustus 2024  12:45

dansen in het leven van het licht (echo't na in mijn hoofd)