Voorbij aan het verhaal dat ik geen logo's kan ontwerpen..

Afgelopen donderdag stelde ik mezelf de vraag of ik echt 'geen logo ontwerper' ben? Tot in jaren vertel ik mensen om me heen en mezelf in het bijzonder dat ik zo geen logo's kan creëren in korte tijd. Ik heb immers diverse situaties gecreëerd waar ik me onder druk gezet voelde, dichtklapte en voor overweldiging koos. Om dan overal en nergens afwezig in het moment te zijn, niet in staat om heldere keuzes te maken laat staan ontwerpen vanuit gemak. Door deze ervaringen geloofde ik dat ik alle tijd van de wereld nodig heb om een logo te creëren. Om überhaupt professioneel te zijn. Tot vorige week donderdag iemand me vroeg om een logo te ontwerpen voor zijn droom (buddy platform). Ik zei hem nog dat ik veel tijd nodig heb waarop hij iets later zei om maandag (vandaag dus) weer samen te zitten.  

Wat als ik mezelf een verhaal vertel?

Donderdag voelde ik me wat wiebelig, aangeraakt, kwestbaar en van mijne melk én juist toen vroeg hij mij om een gunst. In die energie wist ik dat ik het simpel mocht houden voorbij aan mijn verhaal: "Oké, wat kan ik hier creëren?"
Wetende dat ik totaal anders kiezen mocht kiezen om dit voor elkaar te krijgen. 

Wat als ik mezelf een verhaal vertel dat niet waar is?
Wat als ik daaraan voorbij kies?
Wat als ik wel een logo op korte tijd kan maken?
Ben ik daartoe bereid?
Wat mag ik kiezen dat ik nooit eerder heb durven/willen kiezen?

Donderdagnamiddag deed ik in de bib voorwerk en zocht ik naar het onderwerp van waaruit hij wilde vertrekken, ik speelde met woorden als bijvoegsel aan het logo. Zaterdagmiddag om 16 uur heb ik me eraan gezet in Illustrator (tekenprogramma) en om 04 uur was ik klaar met alles. Van logo tot een voorbeeld naamkaartje en een soort oneliner. Het was zalig om zo nog eens bezig te zijn, inspirerende muziek op (at random) en creëren maar.. Ergens along the way kwam intensiteit om de hoek kijken en kwam de energie naar boven van het niet klaar krijgen, het niet kunnen waarmaken. Ik heb het ontvangen, waargenomen, erkend én ben doorgegaan.

Een eigen interpretatie..

Ik heb dus heel bewust mezelf kort gehouden, vooropgesteld dat ik slechts één ontwerp zou maken en voorleggen. Dat dat het mocht zijn in één keer. Als het niet in de smaak zou vallen, zou ik het daarbij laten. Dat kwam helder en duidelijk naar boven en zo ben ik aan de slag gegaan helemaal afgestemd op de energie van het logo én in de vorm zoals ik dat kon waarmaken. Zondag nog feedback gekregen, een kleine aanpassing toegepast vanmorgend alvorens het vanmiddag te tonen.

Ik heb mijn verhaal ontkracht..

Het is gegaan zoals ik het me had voorgesteld en had doorgekregen. Mijn ontwerp waar ik zelf helemaal achterstond, is met luide bewondering en vervulling ontvangen. Alles naar wens meer nog dan hij zich had voorgesteld van mij te ontvangen. Ik ben gezien en meermaals op mijn hart gedrukt dat ik écht WEL een PROFESSIONLE logo ontwerper ben.

Glunder, glunder.. 

Des te meer omdat ik in eerste instantie besefte dat ik mezelf een verhaal vertelde dat niet waar hoeft te zijn!
Ik ben dankbaar voor de vraag van de ander om mij als ontwerper aan te spreken. Ik ben mega dankbaar dat ik slechts op korte tijd mocht creëren. Omdat dit mij de gelegenheid gaf om voorbij te 'durven' gaan aan mijn verhaal. Om te experimenteren en vooral om te ervaren wat er allemaal (nog meer) mogelijk is als ik daarvoor durf te kiezen.
Als het zover is dat mijn ontwerpen publiekelijk gezien mogen worden, maak ik er zekers een post van!

-- --

Ik ben altijd onderweg naar de beste versie van mezelf
Ben dankbaar voor mijn bewustzijn, bewust willen zijn van 'verhalen' dat ik mij en mijn omgeving vertel. Dankbaar dat ik hier aan voorbij wil kiezen om te zien wat er nog meer mogelijk is. Avontuur!

En jij?
Herken jij verhalen dat jij jezelf vertelt om jezelf in een bepaalde positie te houden, zelfs al wil je er eigenlijk aan voorbij gaan? Wat hoor jij jezelf vertellen wat wel eens niet waar hoeft te zijn? Ik lees ze graag onderaan in een commentaar.