Als alles anders wordt...

© Tania Maria Vanhoof 2013

 

Ik bevind me in een nieuwe omgeving, vorige donderdag had ik een speciale transmissie sessie (vergeet de naam) dat gericht was op het 'veld van synchroniciteit'. Bronenergie, mijn hoogste waarheid. Het was op eigen aanvraag omdat ik de wereld, zoals ze echt is, wil ontmoeten. Ik weet dat er meer is omdat ik er flarden van oppik zoals ik beschreef in mijn vorige blogpost. Ik vertoef me in een ander stuk, in één of ander leegte en kom ik in aanraking met persoonlijke (on)bewuste stukken die me aanraken en waar ik me doorheen mag bewegen. Ont-dekken wat er te ontdekken valt. In dat nieuwe stuk kwam ik vandaag (werkdag) mezelf serieus tegen en raakte verdriet aan wat te maken heeft met 'stabilliteit' en standvastigheid. Ik wil niet meer genegeerd worden. 'overruled'

vuurtoren op een stevige basis

In mijn vertwijfeling, kwetsbaarheid zag ik een vuurtoren voor me en voelde de stevige basis waarop hij 'staat'. Er staan. Gaan staan. Dit is mijn plek, zichtbaar, dit is wie ik ben én hier STA IK. En mensen mogen vanalles van me willen én ik sta hier op MIJN MANIER. Geen hoge bomen (meer) die mij overschaduwen. IK MAG ER ZIJN. Er worden stukken aangeraakt van HOE ZIE IK HET? 

"Ik word uit het veld geslagen en wil dat niet. Ik STA hier verdorie op mijne BASIS! Mij kunde niet meer negeren. Dus overal waar ik nog vanuit inprentingen heb gehandeld wil ik erkennen en los laten. Ik erken dat dat ooit ergens heeft voor gediend én nu niet meer.. "

belichaming van de I AM energie

©Tania Maria Vanhoof 2024

 

Ik ben ook wel verdwaald zo.. en ook wel dankbaar voor alles waarin ik aangeraakt word. Ik navigeer me ertussen.. Hoe meer inprentingen ik laat gaan, hoe cleaner ik word. Hoe onwenniger het aanvoelt. KAAL tot op het bot gestript om mezelf vanuit de basis terug op te bouwen met dat wat me vervult, tevreden stelt, doet achterover slaan van pure verwondering van mijn eigen creatiekracht. MASTERING. 

Allemaal nieuwe termen met bijhorende energieën die ik (eindelijk) kan toelaten. Ik glimlach want het is nu pas voor de eerste keer in mijn bewustzijnsreis dat ik 'ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE' en haar diepere betekenis werkelijk kan aan- en invoelen en ook oprecht kan uitspreken (zonder enige weerstand) :c)))

Alhoewel ik het soms nog niet helemaal be-vat, toch komen woorden en inzichten als vanzelf opborrelen met hun bijhorende experiences/ervaringen die me soms werkelijk achterover doen slaan van pure verwondering!! Synchroniciteiten die zich opvolgen of omgekeerd...

mijn staat van bewust-zijn

Omdat ik meer en meer nog de schoonheid van de wereld om me heen (in mezelf) opmerk en dat het versterkt, valt me dus ook meer synchrone gebeurtenissen op. Het valt me meer op. Het is er altijd al (geweest). Dat is zo eigenwijs heerlijk! Het enige wat het van me vergt is dat ik AANWEZIG ben in het moment zelf. PUNT. Met alles wat er is in dat moment - the good, the bad and the ugly - om het allemaal zonder enig oordeel te aanschouwen. Te her-inneren.

Om de controle los te laten, te zakken, zingen, (wilde zinken schrijven), ont-spannen, overgeven aan, niks missen als ik me daaraan overgeef... om dan in een mega zachte deining (voor mij) uit te komen en uit te deinen en de het Licht van het Leven te ervaren... Steeds meer uitdeinen en lichter worden en als vanzelf sprankelen!! :c)) etc.

Heel bijzonder, ik had een heel andere foto geselecteerd
en dit citaat verschijnt op deze pagina!

 

makkelijk?

Nope.. in dit proces van overgave kom ik nog rode auto's* tegen... Inprentingen in mijn brein die heel bepalend zijn in mijn keuzes, echter zodra ik de logische kant ervan inzie, kan ik het simpelweg erkennen, her-inneren en loslaten om vervolgens meer leegte tegen te komen. Om ineens op te merken dat ik totaal anders ben bvb. dat ik ineens geheel spontaan aan het hoofdrekenen ben. (uitzonderlijk voor mij tot hiertoe).

Ik ben oprecht benieuwd naar wat er allemaal wél beschikbaar gaat zijn als vanzelf én ook wat er kan ontstaan als ik mezelf nog meer de toestemming geef, opeis, inneem om me niet meer uit het veld te laten slaan zodat iedereen als vanzelf aanvoelt dat mijn basis stevig staat. 

JA, zoiets.. 

Ik glimlach.. en zo navigeer ik met intense stukken en zachte omhelzingen doorheen dit veld van THUISKOMEN ook al is die plek lang onbewoond/onbelichaamd geweest.

Ik buig voor mezelf... diep.. en ben oprecht dankbaar. <3

_Tania Maria

Dinsdag 10 september 2024   22:14

----

Bron: Willemijn Trip: Het rode auto boek
*Overtuigingen uit de zwangerschap en de geboorte in ons systeem nog steeds van invloed zijn.