Het één of het ander..

Vanmorgend werd ik wakker met een rust...

En besefte hoe anders het was, zo anders al alle weken hiervoor. Het was de 'eerste' ochtend in tijden. Zo bijzonder. Zo dankbaar. Om dan na enige tijd af te dwalen naar een gebeurtenis en mezelf in de pijn te voelen glijden, de intensiteit en de oncomfort. Een weten hoe divers sferen kunnen beleefd worden. Gisteren in overvloed aanwezig, verrukkelijke expansie met mezelf. Momentum naar meer en meer delicious extase. Zijn. Aanwezig. Sprankelend en toch bijzonder koesterend zacht.. Hoe ik de foto tegenkwam en zo kon kijken en blijven kijken, verdrinken in de immense aanwezigheid van ruimte. Hoe diezelfde foto mij vandaag kon aanraken, een pijnlijke, ruwe wond.

Ik die hierin de hoofdrol speel

De regie in handen heb om te bepalen welke sfeersensatie ik wens te beleven in elke gekozen moment. Hoe ik de bron ben van elk gekozen moment. Mezelf kan leiden naar dat immense veld van aanwezigheid, drijven, op wolkjes lopen, gloeien..  of donkerte, pijn, diep, zwart met scherpe en koude wanden, glad en ruw.

Het één of het ander

Intens en oncomfortabel als interessante informatie. De kloof tussen het één en het ander.
Wat kies ik nu?