FEEL: spanning en nog eens spanning

Vandaag had ik een afspraak met de Commissie voor Vrijstelling van Sociale Bijdragen.
Ik had begin dit jaar een gans dossier opgemaakt en aangegeven dat ik mezelf wilde voorstellen.

En ja.. vanmorgend was het mijn beurt.
Maar mensen.. wat een spanning ik gevoeld heb, man man.. mijn hart, mijn maag, mijn keel, mijn vingers.. ondanks de tekens van geruststelling bleef de spanning aanhouden.

Mijn eerste reactie is dan om daar tegenin te gaan: "stopt ermee Tania Maria". Maja eigenlijk is het helemaal ok om da te voelen. Ik zei het nog tegen mezelf maar da hielp ni veel. Enfin, na een wachttijd van 45 minuten was het mijn beurt.

Er zaten 4 mensen in de kamer. 3 voor mij en 1 links van mij.
En ik mocht mijn verhaal doen.. en al snel bleek dat de oudste mijn motivatiebrief en mogelijks mijn dossier niet bekeken had. Diene rechts daarvan wel. Hij zei met zo'n zakelijke toon dat mijn verzoek tot uitzondering niet kon ingewilligd worden. Dat is de wet.

"Tja.." zei ik "ik kon het maar vragen hé".
De vrouw links van mij, die alles opnam, denk ik. Bijzitter ofzo glimlachte. Maar de rest deed moeite of waren wel degelijk serieus. Ennedus.. krijg ik binnen 2 weken bericht of ik vrijstelling heb op Sociale Bijdragen in 2016 of niet.

En voor 2015 mag ik nog Sociale Bijdragen betalen. Mm.. ik voelde een spijt zeg dat wel. En een deukske in mijn vertrouwen. En all is well, jaja en daar mag ik het mee doen. Wie weet wat ik binnenkort nog mee te delen heb!?

c:)

Ennezo beleef ik nog mijn oud perspectief dat anderen mij bekritiseren. Dat het ni makkelijk is.
EN mijn nieuw perspectief dat mijn leven al zoo fijn is. Dat mijn nieuwe levensstijl mij op het lijf geschreven is. Dat ik deel vanuit inspiratie zonder daarvoor geld te vragen. En dat ik erin geloof dat mijn delen ook wordt beloond. Zij het dan op een magische universele zalige delicious awesome amazing manier..

❤︎
JustBeing Me
Tania Maria