Wat als het wel goed uitpakt?

Vandaag voelde ik dat ik een oordeel had op iemand in een situatie.
Het drukte op mijn hart en keel en wilde niet weggaan, dat ongemakkelijke gevoel.

Na een tijdje heb ik het uitgesproken. Heel eerlijk.
Ik begon werkelijk met: "mm.. ik voel dat ik een oordeel op je heb".
En beschreef wat me dwarszat.
Tijdens dat proces voelde ik de impuls om mijn beeld over de situatie om te keren.

Wat als het wel goed uitpakt?
Er kwam rust en een nieuwsgierigheid.
Ik voelde werkelijk dat ik de situatie een kans wilde geven.

Wat was nu de echte angel?
in mijn keel
in mijn hart

Ik zag de essentie van mijn oordeel en voelde het zakken.
De beschrijving van dat eerlijke proces in mij gaande, voelde kwetsbaar aan om te vertellen.
En tegelijk voelde ik mijn liefde weer stromen toen de mist optrok.

Ik merk op dat ik mij nog vaak laat leiden door vervormde gedachten.
Ik kan altijd voor beter voelende gedachten kiezen.

En als ik een druk voel, waar dan ook. Een weerstand. Een pijn.
Wat scheelt er?
Wat zit me dwars?
Hoe voelt dat?

En wat als het niet zo is?
Wat als het wel goed uitpakt?

Hoe voelt dat?
In mijn lijf?

Bijzonder om de rust op te merken. het zakken. de liefde die weer stroomt.
mijn hart dat zich opent.
Hoe fijn is het als ik mij daar aan overgeef?

Klik op foto voor vergroting