Het leven is een feestje en je mag zelf de slingers ophangen..

Vanmorgen, eindelijk, was het daar (nog eens) een connectie met mezelf, een thuiskomen haast, een landen in mijn lijf én ik besefte dat ik voor lange tijd uit mijn lichaam was gegaan, onverankerd. Ik had mijn zijn van me afgescheiden en ondertussen vanalles opgemerkt en ervaren en verlangd naar rust, naar zakken en kunnen landen en niet weten hoe én toch elke dag erom vragen..

Tot ik weer bewust in staat was om de slimme gsm van het werk te laten liggen en in plaats daarvan met mezelf te zijn, eerder bed in en effectief mijn aandacht bij mezelf te hebben. Dat vertaalde zich naar meer contact, terug kunnen aanvoelen van mijn eigen energie en het onderscheid haarfijn aanvoelen hoe zalig fijn het is om eindelijk, hmm.. diepe zucht, terug 'van mij te zijn' als het ware. Toen was het moment daar dat ik snapte dat ik ergens, along the way, onbewust mijn connectie met mijn lijf energetisch had verlaten en opgevuld met youtube en facebook en scrollen en liken. Vergelijkbaar met een spelletje waartoe ik aangetrokken kan voelen om het te spelen in het begin voor de fun en om den duur niet eens meer en toch dat spelletje openen en spelen..

Ergens in mij een verlangen groeit om (terug) bij mezelf te komen

Dus zei ik tegen mezelf dat ik de slimme gsm zou laten om dan toch te zeggen tegen mezelf dat ik, na een lange werkdag het toch wel verdiende om eens vloggers te bezien.. Om eens afstand te nemen van het werk en in de zetel te kijken.. Om dan terug te vragen om het te laten én terug de gsm ter hand te nemen. Tot vorige week ik echt zoiets had van: "Nee, laten we gewoon naar bed gaan." en iets van een verslaving opmerkte, een soort van verveling, haast iets van: "Wat dan??" En ik glimlach want nét dat heb ik zolang van me afgehouden en zelfs zwaar veroordeeld. :c) Om dan zelf 'hooked' te zijn aan de toeters en bellen van een slimme gsm en altijd en overal internet te hebben, terwijk ik voordien bewust koos om thuis geen internet te hebben. 

Dus ja, hoe ga ik er verder mee om?

Ik vergelijk het soms met een zak chips, sommigen kunnen dat niet in huis hebben zonder het op te eten dus halen ze het niet in huis. Eens het in huis is, vergt het wat om er af te blijven. Dus ja, met een slimme gsm en de mogelijheid om altijd internet te hebben, vergt het bewust kiezen om het niet altijd aan te zetten om er niet naar te grijpen als ik me wil afleiden.. 

Vanmorgen, toen ik eindelijk nog eens dat gewaarzijn aanvoelde met mezelf op een zachte energetische manier, koos ik ervoor om gedurende een maand lang geen internet te gebruiken voor youtube of FB. En ben oprecht benieuwd hoeveel meer contact, aanwezigheid ik in mijn lijf en in mijn omgeving zal ervaren. Meer synchroniciteit en vertrouwend op mijn intuïtie en mijn innerlijk weten. Terug de dingen doen die ik (ook) leuk vind: tekenen, lezen, in den hof zijn, fotograferen, foto's bewerken en inzichtkaarten maken, in huis werken, mensen bezoeken, gesprekken voeren, wandelen, koken.. mensen uitnodigen.. spreken met de wind, de zon, de natuurwezens..

2024 © Tania Maria Vanhoof

2024 © Tania Maria Vanhoof

Me laten inspireren, in lijn met..

Me laten bevliegen van wereldse en hemels schepselen en terug mogen beseffen hoeveel waardering de wereld in zich draagt voor mijn aanwezigheid. Er weet helemaal mogen zijn in mijn lijf.

AANWEZIG

Zoiets.. daar vertoef ik en ik kijk rijkhalzend uit naar wat er komen gaat, wat er me tegemoet zal komen én ik zal opmerken, aanvoelen, verwoorden, bewoorden, bevoelen, aanraken, omsingelen, knuffelen, begrijpen, bedanken, bezingen, beglorieën, beginnen..

met meer van dat, meer van mezelf. <3

_Tania Maria
Maandag 10 juni 2024  10:10