Wat is ontvangen eigenlijk?

Note: wat kan mijn keuze om te gaan staan voor mezelf, aan jou bijdragen, nu en in de toekomst?
_ _

Deze week zei ik bewust tegen mijn eigen: 'no matter what' ik ben klaar voor iets anders!
Ik liep tegen mega frustraties aan en besefte dat ik klaar was. Punt. Point final. Tijd om anders
te kiezen. Tijd om oncomfortabel te willen zijn.

Klaar voor RUIMTE

Om iets anders te creëren, mag ik kiezen voor dat wat ik nog niet bereid was om te kiezen. In
gesprekken aanwezig blijven, ook al is het oncomfortabel, wetende dat dit de deur naar andere mogelijkheden opent. Bewust zijn in situaties waar ik niet kan zeggen wat ik kies.
Het werd kraakhelder waar ik nog meeging in de teleurstelling van de ander. Mezelf opzij neigde
te zetten om niet de schuldige of de verantwoordelijke te zijn voor andermans teleurstelling.

 

Interessante spiegelingen..
Best pittig en intens én ooh zo waar ik om gevraagd had!

Ik bleef kiezen, pakte door.. luisterde naar diverse podcasts, online boekbesprekingen, wiste
beperkende energieën uit én erkende dat ik hier zelf voor gekozen had. Keer op keer op keer
op keer.. luisterde uren per dag én was aanwezig bij de verandering van mezelf. 

In being so.. merkte ik regelmatig een zwaarte op, een contractie. Het ene moment eigende
ik het me compleet toe, het andere moment zag ik andere mogelijkheden. En zie..
waar ik nu sta.! whoop whoop.. Hmm.. heerlijk!

Een frisse wind nodigt me uit om te gaan spelen om bereid te zijn om alles wat waar te
nemen: licht, zwaar en ambetant en vrolijk, afwisselend. Deze week ergens, merkte ik een
zwaarte op in mijn maag en keel. Ik ging liggen en liet het zijn, zonder eigen te maken.
Zonder er iets mee te 'moeten'. Ik ademde.. zucht.. ruimte.

'Wat heb ik ooit beslist om nooit te willen ontvangen?'

Alles wat ik ooit heb besloten dat ik nooit wilde ontvangen of dat niet plezant was om te
ontvangen of dat teveel zeer deed om te ontvangen.. Wil ik nu beginnen om alle beslissingen
en conclusies los te laten, te vernietigen én te ontcreëren. rwgbpp9sbb

Als ik niet wil ontvangen hoe gewaar ik ben, geen oordeel wil ontvangen, iemands kwaadheid
en krankzinnigheid niet wil opmerken en ontvangen of mijn zelf zijn, dan kap ik ontvangen af.
Ontvangen is niet selectief, het is alles of niks. Er zit geen volumeknop op ontvangen. Als ik enkel
het aangename wil ontvangen en niet het onaangename (beiden oordelen) verlies ik het ontvangen.

Alle oordelen dat ik gebruik om het ontvangen (dat ik kan kiezen) te elimineren, wil ik nu
herroepen, terugnemen, eisen, afstand doen van, verwerpen, vernietigen en ontcreëren. rwgbpp9sbb


Ik stelde een vraag aan het universum: "Oké, wat is ontvangen? Laat het me zien."

Kort erop zat ik aan mijn laptop en bekeek mijn e-mails. Wilde de junkmails verwijderen en drukteper ongeluk op 'is geen junk' waarop prompt de e-mails in mijn inbox stonden. In een flitsseconde klikte ik op  'junk'. Op dat moment knalde maijn mailprogramma eruit. "Oké, terug aanzetten dus.." NOPE! "Oké, nog eens openen dan.." nope. "Euh.. mm nog eens en nog eens." Ja, nu kneep ik em wel. Computer herstart.. noppes. Whoeps! Safe reboot.. noppes! Euh?! Harde schijven nagekeken, mappen nagekeken, geen virus gedetecteerd. Online gezocht naar mogelijkheden.. noppes!

Grr.. Oké, ik had gevraag om ontvangen.. wat kan ik hier ontvangen? Wat is er nog mogelijk hier? Online mijn mails nalezen. Waar ik geen fan van ben omdat ik mijn mailprogramma overzichtelijker vind. Na het rebooten herkende gmail mijn computer niet. Interessant! Opnieuw inloggen dus.. Nieuwe paswoorden instellen, op aanvraag van mijn lief én waarop ik een ja kreeg dat een bijdrage was aan het geheel. Niet gelijk met volle goesting.. én..

"Waar had ik om gevraagd waarvan dit de vorm was waarin het zich presenteerde?"

 

Ik ging online, paste mijn paswoord aan, zag andere instellingen: "Oké, wat zit er hier nog dat ik mag bekijken?" Elke instelling keek ik na, maakte wijzigingen en verwijderde een ganse lijst aan bewaarde opzoekingen en bekeken youtube video's. Zalig opruimen!

Gelijk wist ik wat de meerwaarde was van het mailprogramma dat niet meer opende. Toen ik online
klaar was en van scherm veranderde, klikte ik in een impuls het mailprogramma aan.. "Oh nee, ik hield
mijn adem in én hoppa.. het bleef openstaan!  

 

WOW MAGISCH!

Echt joh! 

 
Ik ervaar het écht als het (bio)logisch gevolg van bereidheid om mijn e-mails online te lezen, bereid
om alles te verliezen mocht het mailprogramma nooit meer open gaan.

Zo dus.. én dan was er nog iets.. iets lichamelijks wat ik waarnam als gevolg hiervan. 

En dat is voor een volgende blog. :c)