Being the space where all can exist
Ik ben zo toe aan mezelf presenteren zoals ik ben. JustBeing Me dus.
Ik ben er zoo aan toe om mijn goesting aan de wereld te tonen, door vlakaf te zeggen: "Hier sè, dit ben ik en dit voorzie ik, ruimte om te zijn. RUIMTE om te laten zijn wat er al is." Dat klinkt als héél wat voor mezelf. Maanden én vooral de laatste weken, is een vorm aan het sudderen.. hoe ik, wat ik het liefste doe én ben, gewoon ga aanbieden.
Het één weten, is al wat. Het andere ook effectief zomaar hier op mijn blog zetten, zichtbaar voor iedereen, is een ander geval. En dus heb ik bewust elke dag en elke week vragen gesteld om bewust te worden van de energieën dat ik nog voor anderen verborg. Waar ik nog koos voor de invulling van andermans standpunten.
En ik ben er klaar mee. :c) Ik ben zoo toe aan 'mezelf tonen' en meer bepaald om te zeggen wat ik ergens van vind of niet van vind. En oh, boy.. ASK and it is given. Ik heb me een partij ontvangen waar ik glashard tegenaan liep én me druk maakte om anderen in situaties!
Om dan opnieuw in de vraag te gaan, te reflecteren én in te zien waar de andere me liet zien waar ik nog in geloofde. Waar ik niet in geloofde, waar ik aan het wachten was op Godot. Om dan bruuske stappen te ondernemen om mijn inzichten een plek te geven.
In al die ondernemingen, kwam ik heel dicht bij wat ik weet dat waar is voor mij. Met wie ik graag wil samenwerken en met wie niet. Welke standpunten mij voeden en dewelke niet. Welke mensen daarin een bijdrage zijn en dewelke niet (meer).
Een reeks ervaringen van los willen laten en dan niet om dan toch de stap te zetten.
Comments
Post a Comment
Als je een reactie plaatst met je Google account hoef je niet te bewijzen dat je 'geen robot' bent.