The next logical step ∣ Kiezen op mijn voorwaarden

Note: dit heb ik geschreven op 13 maart aan de persoon die mij opvolgt binnen de VDAB. Ik kwam het net weer tegen en wil het graag hier delen.

_ _

The next logical dient zich aan
Er is veel in beweging gekomen na mijn gesprek met Matthijs denk Dekker, heel interessant. Bijzonder hoe alles zich op tijd aandient. Ook al merk ik spanning op - over hoe en wat het inhoudt om giften te vragen - toch ben ik er dankbaar voor.

De contractie die ik gewaarword in mijn maag heeft direct te maken met mijn conclusies en oordelen, twijfels en bevriezen. Vannacht lag ik eraan te denken en speelde de gedachte op om dan toch maar een reguliere job te zoeken die me de basis aan inkomsten verschaft. 

Ja.. dat is puur gebaseerd op angst

Ga ik het wel kunnen?
Wie wilt mij eigenlijk ondersteunen?
Wat gaan ze (wel niet) van me denken?  enzovoorts..

Mee ik er over schrijf, is de spanning meteen terug

Interessant toch?
Ik glimlach en besef wat voor vragen ik kan stellen om al mijn onzichtbare nare geesten en spoken - die ik verkies boven mijn eigen weten - zichtbaar te maken. Hoe bijzonder dat ik automatisch kies voor beperking, bevriezing, me onzichtbaar willen (houden) maken.

En toch.. voor mij uit ligt mijn pad om te gaan 

Ik weet dat bij elke stap - ik claim als de mijne - the next stepstone zichtbaar wordt. 

Ben ik bereid de leider te zijn die ik werkelijk ben om de toekomst te creëren dat ik kies?
Ben ik bereid om te ervaren hoe fijn het is om persoonlijk gelijkgestemden aan te spreken over wie ik ben en welke bijdragen ik lever aan de samenleving en aan de aarde?
Ben ik bereid ze te vragen of het een snaar bij ze raakt?
Ben ik bereid om ze te vragen of ze me financieel willen ondersteunen?
Ben ik bereid om keer op keer op keer op keer mezelf zichtbaar te maken op welke manier dan ook?
Ben ik bereid om moeiteloos met totaal gemak alle ja’s te ontvangen?

Ben ik bereid alle aspecten van mij aan te spreken die nodig zijn, ook al heb ik ze jaren in de kou gezet omdat ik er iets van vond?

Alle vragen leiden naar Rome zou ik kunnen zeggen én Rome staat in dit geval voor mijn levensstijl, mijn waarden en mijn visies - voorbij aan wat mogelijk word geacht in deze samenleving.

Ben ik bereid dat pad (verder) te gaan..?