I ask & it is given

Note: mijmeringen.. Deze woorden heb ik geschreven op zondag 11 oktover 2020 om 14:06. Toen ik op de overloop zat, door het raam keek en automatische de grijze wolk voor de zon veroordeelde: "Alé.. ik wil de zon voelen, de warmte! Schuif eens op.." _ _ zon regen donkere wolk alles is energie wat als - ondanks de grijze wolk die zon afschermt - de zon, droogte.. er is? wat als ik mijn perceptie verander? wat als het mijn perceptie is, de conclusies, besluiten en oordelen die maken dat ik het als ‘nat’ ervaar? Wat is er mogelijk voorbij aan mijn aanname dat .. Hoe kan ik de warmte van de zon blijven ervaren met een grijze wolk ervoor? Is dat mogelijk? Prompt verschijnt de zon én zie ik haar prachtige zonnestralen! Wat als er niks moet veranderd worden? Wat als ik enkel mijn perceptie hoef te veranderen? Meer openen Meer ontvangen Wat als ik de filters, algoritmes van mijn realiteit laat gaan? Wat is er dan mogelijk voorbij aan wat ik ooit mogelijk achtte? Zuiver Bewustzijn.. sh...

Ik werd gisteren wakker half aanwezig in een droom over het toelaten van energie. In de droom had ik een blogpost niet geschreven omdat ik vond dat er iets ontbrak. Er moest nog iets gebeuren vooraleer het plaatje compleet was. Ik legde samen met een groepje een voedselbos aan. De energie van de bomen kwam door en wilde geschreven worden. Er kwam ook technologie bij kijken.. de droom vervaagt... Concreet ging het over schrijven wat er gedeeld wil worden ongeacht of iets ontbreekt of niet. In de toelating zijn.. Schrijven als de energie zich aandient. Zijn met wat zich aandient. Voortdurend nodig ik Energie, Ruimte, Bewustzijn, Keuze, Magie, Mirakel, Mysterie en Mogelijk- heden uit. Ik ben meer dan alle definities - projecties - besluiten - oordelen die ik ooit voor waar heb aangenomen. Me belemmeren in mijn zijn, toelaten en ontvangen van wie ik werkelijk ben.  Blogheader 2017 Ongedefiniëerd. Dus stel ik vragen die om gewaar te worden waar ik handel uit onbewustzijn. Waar anti-...

  © Tania Maria Vanhoof, 2014 Vanmorgend (zaterdag) bedankte ik de Aarde voor het geschenk dat ze is. Ik vroeg wat ik vandaag aan haar kon bijdragen én was super dankbaar voor de blauwe lucht en de zon. Eindelijk! Na de ochtend facebooklive van Merlijn Wolsink* koos ik mijn favoriet plekje uit op de overloop in de traphal zodat ik in de zon kon zitten met kans op internet. Uren heb ik op die plek genoten met een kop koffie en verse sandwiches van de bakker met goeie boter. Met gemak bekeek ik de ene vlogger na de andere. Zalig! Ik werd gewaar dat de zon regelmatig verdween achter grijze wolken en veroordeelde mezelf dat ik koos om binnen te zitten in plaats van buiten te zijn in den hof. Eigenlijk was het zo zalig (inmiddels een dons om me heen) dat ik bleef zitten. 'Verwilderde tuin transformeren' Om half drie belde ik mijn buurman op om te zeggen dat ik het achterste stuk van zijn verwilderde tuin wil transformeren. Hij was ermee akkoord. Direct daarna ben ik naar...

© Tania Maria Vanhoof Wat is het een tijd geleden dat ik hier actief schreef. Vele posts, onderwerpen en thema's zijn beschreven én nooit tot hier geraakt. Tot nu. Nu ik de woordenstroom en energie hier ruimte geef. Zoveel is in beweging tegelijkertijd, eigenlijk weet ik ni waar te beginnen. Elke waarneming, elk weten, elk zijn, elk ontvangst van bewustzijn is zo verweven met elkaar, dat er geen begin of eind aan is. ` 'Zoveel om op te noemen wat maakt dat het momenteel in mij stroomt. Zoveel mensen en organisaties die bijdragen aan mijn innerlijke en uiterlijke verandering.' Enkele weken terug volgde ik de impuls om mijn eigen nog meer zichtbaar te maken en heb deze blog onderhanden genomen: enkele pagina's zijn weg, anderen compleet nieuw. Helder en duidelijk benoemen waar ik voor sta op deze plek bleek minder evident. Eerlijk uitkomen voor de gifteconomie bleek minder evident dan gedacht. Woorden bleven steken, zinnen stroomden niet. 'Deze blog verandert voo...