*MIJN LEVEN ZOALS HET IS*

Euh.. de woorden komen niet
Eerder vandaag was de impuls daar om te schrijven, na lange tijd. En toen kwam er een andere impuls langs.. en nog één en .. Nu wilde ik dus dat blog schrijven & is de impuls van het moment weg.

Mijn leven zoals het is..
Anders dan voorheen, kan ik je wel zeggen. Dat dolgedraaide vijs gevoel heeft een label ontvangen: burn-out. Alle gevoelde emoties, situaties.. zijn symptomen van deze transitie. Want zo is het wel, een transitie.

Het oude is aan het vervagen
En ik heb daar moeite mee. "Pioneer, mehoela" schreef ik de laatste keer. Ja, wat voor een pad was me dat, tot hiertoe. Uiteindelijk teveel hooi op mijn vork. Nu ik terugkijk, zie ik de overspannenheid & mijn snel afwisselende impulsen als het logische gevolg van ver over mijn grenzen te gaan.

Wat nu?
Daar bevind ik me nu. En er speelt vanalles. Door elkaar. En rust vinden in mezelf is de sleutel.

zo dus..