vanzelf..

Een zalige herfstzondagochtend. Stil in de omgeving. Roodborstje fezelft. Dauw op het gras, fris aan mijn voeten. Zonnestralen.. een een heerlijk kop koffie.

puur genieten

Ooh ja én klokkengeluiden op de achtergrond van de kerk op de markt. Doet me altijd denken aan Gent, aan de Sint-Pieterskerk. Dat geluid heeft iets magisch, iets diep, verdiepends. Vakantiegevoel en..

puur mezelf beleven

Voor al deze sensaties heb ik zelf niets gedaan, op de kop koffie na. Al de rest was vanzelf aanwezig. Zelfs de frisse lucht die ik nu opmerk aan de achterkant van mijn nek met tegelijk de warme zonnestralen op mijn rechterwang. De heldere klanken van het Roodborstje. Hmm.. dat verstilt me direct, verzacht me, expandeert me.

vanzelf

Een versie van mezelf en mijn omgeving die me héél dierbaar is. Het voelt als vervagen én éénwording. Mijn lijf zucht heel diep. Ik hoef niks. Alles is er al.

alles is er al

ik heb weer ruimte om dit gewaar te zijn. om dat heerlijke gevoel waar te nemen. de verstilling zijn. de trilling zijn én nog meer van dat mogen aanschouwen, momentum opbouwen..

Hier vertoef ik.. hier haal ik adem, hier aanschouw ik dankbaar met een vol hart. benieuwd naar het opbouwend momentum tijdens de dag die voor mij ligt. Ieder nu moment opnieuw. genieten.


_Tania Maria Vanhoof
Zondag 28 september 2025  10:46