I ask & it is given

Wat past bij mij & wat niet? Daar gaat mijn transitie over. Mijn depressie/burn-out is the next logical step. Omdat ik zo nog meer - met mijn neus op de feiten - ervaar wat mij energie geeft & wat niet. Het is een kans om het anders te zien Daar waar ik makkelijk mezelf zie als 'falen'. Onvoldoende zelfzorg toepas. Kan ik tegelijkertijd zien dat het eigenlijk een waar kado is. Eén van dien aard om mij een helpende hand toe te steken. En het is aan mij om die hand aan te nemen. Om de kracht ervan toe te laten & te voelen. Moge het dan in een andere vorm zijn dan oorspronkelijk gewenst. Toch is deze periode the place-to-be voor mij. Om nog meer JustBeing Me te zijn & worden. Zo heb ik de afgelopen dagen gevoeld wat mij voed Donderdagavond zat ik op een bank aan de bushalte in Tilburg. De bus had serieuze vertraging. En het was super warm! Ik voelde me ongemakkelijk & had super dorst. Ik had geen drinken meer, die vertraging had ik niet ingecalculeerd. ...

Sometimes they arrive, sometimes they're gone.. Ideeën komen en gaan de laatste tijd. Voor mezelf is er veel voelbaar. En ik tracht het in woorden te omschrijven. Mezelf uit te drukken. Verbinding Ik wil heel graag op een plek terechtkomen waar Samen de hoofdrol speelt. Samen in verbinding iets concreets realiseren omdat ieders neus dezelfde richting uitwijst. Omdat er samenhorigheid is. De drive om iets te betekenen. De drive om iedereen op waarde te schatten, er oog voor te hebben. Hoe fijn zou het zijn om in een vzw, organisatie of bij de overheid terecht te komen? Die uitstraalt wat er binnenin (verborgen) zit aan Synergie. Oprechte dankbaarheid toont voor ieders aanwezigheid & talenten. Die Levenservaring voorop stelt. Het verlangen deelt om samen een plek te creëren vanuit (h)erkenning. Het weten dat we allen creators zijn, op weg naar een andere realiteit. Een betaalde job, op korte termijn Hoe fijn zou dat zijn in mijn periode van transitie? Zodat ik mensen k...

Euh.. de woorden komen niet Eerder vandaag was de impuls daar om te schrijven, na lange tijd. En toen kwam er een andere impuls langs.. en nog één en .. Nu wilde ik dus dat blog schrijven & is de impuls van het moment weg. Mijn leven zoals het is.. Anders dan voorheen, kan ik je wel zeggen. Dat dolgedraaide vijs gevoel heeft een label ontvangen: burn-out. Alle gevoelde emoties, situaties.. zijn symptomen van deze transitie. Want zo is het wel, een transitie. Het oude is aan het vervagen En ik heb daar moeite mee. "Pioneer, mehoela" schreef ik de laatste keer. Ja, wat voor een pad was me dat, tot hiertoe. Uiteindelijk teveel hooi op mijn vork. Nu ik terugkijk, zie ik de overspannenheid & mijn snel afwisselende impulsen als het logische gevolg van ver over mijn grenzen te gaan. Wat nu? Daar bevind ik me nu. En er speelt vanalles. Door elkaar. En rust vinden in mezelf is de sleutel. zo dus..