Over weten en geloven

De laatste week ben ik thuis bij mijn moeder.
Ik geniet van mijn tijd hier, de quality time
en vooral ook van de tijd in den hof.

Ik zit zo graag bezig in de hof.
Wieden, snoeien, harken, opruimen
proper zetten.

Vooral met zo'n mooi weer!
Enfin..

De ganzen (4) lopen vrij rond en
de kippen ook.
Zo kwetteren de ganzen erop los
vooral als de ene van hare nest komt.
Mooi om ze gade te slaan.

Enfin..
komt een vrouwtje zo op het pad
achteraan den hof,
waar ik sta te harken ofzo.
Ze kwettert en ik vraag zo uit
gewoonte wat er is:

"Ja vertel het is, wat is er?"

En ze kwettert rustig mij aankijkend.
Precies een heel verhaal.
En ineens voel ik dat ze water wilt.

En ik twijfel over mezelf.
Ik laat het erbij als ze het hok weer ingaat.

Later op de dag, staan ze aan de vijver
aan de veranda vlak aan het huis.
Ze drinken en plots zwemt één van ze
in het water. Ze plonst om zich te wassen.

Het is pas toen dat ik dacht:

"Oei, ik had het juist voor!
Ze willen water om te drinken!
Ze hebben het verlangen om zich te wassen!"

Ennezo, besef ik dat ik gerust mag zijn
als ik nog eens voel wat er is
als een dier me aanspreekt.

Weten & geloven
dat ik het juiste aanvoel.