CONTRAST: Living the Change, wat is mijn missie?
Der zit iets te wringen. Een vraag wat mijn missie is? Ik word her & der getriggerd door andere mensen om me heen. Mensen die me vragen stellen, die hun gedacht zeggen & mensen over heel de wereld die hun eigen ding doen. Omdat het beter voelt, omdat hetgeen er nu voor ze is, niet (meer) vervullend is.
En ik?
Ik hang er ergens tussenin, zojuist nog stelde ik me de vraag wat hét dan voor mij is. En prompt lees ik een mail die ik anders ni zou openen.
Een documentaire met verhalen over mensen die het "anders" zijn gaan doen. Anders voor zichzelf, voor de Aarde, voor de kinderen, voor hun medemensen. En die het "leven", hun missie. En wat is de mijn dan? Transitie, duurzaam, verbinding, openhartig contact maken, liefde & gastvrijheid, in natura,..
Nog steeds voel ik de impuls om vanuit uitwisseling & delen van talenten te leven. In natura, lekker eten & boodschappen te ontvangen; meedelen in een oogst.. Samen tuinieren, andere klussen doen. Mijn talenten & kwaliteiten, wijsheid aanspreken.
(BIJ)LEREN & AANLEREN
En ook al voel ik hierbij een JA! toch ken ik de vorm nog ni. Geen betaalde job. Geen zekerheid zogenaamd. En toch heb ik al anders "bewezen" de afgelopen jaren. Dat juist door te delen & door uitwisseling dat ik fijn kan leven.
En als ik nu eens geen huur & huislasten heb? Iets dat ik al lang in mijn hart meedraag. Een intentie om het anders te doen. Een gevoel van binnen dat dat mogelijk is. En toch ook een zaak die ik op momenten moeilijk kan geloven. Waar nog ontrouw aan mezelf in zit. En dan op gepaste momenten een frisse start maak en op afstem. Afstemschrift maak, gevoelsessenties oproep om dan na een periode het opnieuw te vergeten. Te laten liggen.. komt er iets anders om mijn aandacht vragen & oops is het weg.
Laatst zei iemand tegen mij: "Ineens was/ben je volledig gekeerd, van richting veranderd."
Dat raakte me, deed pijn om te horen. Want ja, ik kan ineens zomaar van richting veranderen, eerst volledig mijn commitment ergens hebben om dan later een andere impuls te hebben. Het klinkt niet echt geloofwaardig. Ben ik dat wel? Ben ik te vertrouwen?
Wie ben ik (eigenlijk)?
En wat is mijn missie?
Zo dus.. zit het te wringen.
LIVING THE CHANGE misschien is dat wel mijn pad, door mijn eigen compleet in een nieuwe situatie te plaatsen, kom de rest vanzelf?
En ik?
Ik hang er ergens tussenin, zojuist nog stelde ik me de vraag wat hét dan voor mij is. En prompt lees ik een mail die ik anders ni zou openen.
Een documentaire met verhalen over mensen die het "anders" zijn gaan doen. Anders voor zichzelf, voor de Aarde, voor de kinderen, voor hun medemensen. En die het "leven", hun missie. En wat is de mijn dan? Transitie, duurzaam, verbinding, openhartig contact maken, liefde & gastvrijheid, in natura,..
Nog steeds voel ik de impuls om vanuit uitwisseling & delen van talenten te leven. In natura, lekker eten & boodschappen te ontvangen; meedelen in een oogst.. Samen tuinieren, andere klussen doen. Mijn talenten & kwaliteiten, wijsheid aanspreken.
(BIJ)LEREN & AANLEREN
En ook al voel ik hierbij een JA! toch ken ik de vorm nog ni. Geen betaalde job. Geen zekerheid zogenaamd. En toch heb ik al anders "bewezen" de afgelopen jaren. Dat juist door te delen & door uitwisseling dat ik fijn kan leven.
En als ik nu eens geen huur & huislasten heb? Iets dat ik al lang in mijn hart meedraag. Een intentie om het anders te doen. Een gevoel van binnen dat dat mogelijk is. En toch ook een zaak die ik op momenten moeilijk kan geloven. Waar nog ontrouw aan mezelf in zit. En dan op gepaste momenten een frisse start maak en op afstem. Afstemschrift maak, gevoelsessenties oproep om dan na een periode het opnieuw te vergeten. Te laten liggen.. komt er iets anders om mijn aandacht vragen & oops is het weg.
Laatst zei iemand tegen mij: "Ineens was/ben je volledig gekeerd, van richting veranderd."
Dat raakte me, deed pijn om te horen. Want ja, ik kan ineens zomaar van richting veranderen, eerst volledig mijn commitment ergens hebben om dan later een andere impuls te hebben. Het klinkt niet echt geloofwaardig. Ben ik dat wel? Ben ik te vertrouwen?
Wie ben ik (eigenlijk)?
En wat is mijn missie?
Zo dus.. zit het te wringen.
LIVING THE CHANGE misschien is dat wel mijn pad, door mijn eigen compleet in een nieuwe situatie te plaatsen, kom de rest vanzelf?
Comments
Post a Comment
Als je een reactie plaatst met je Google account hoef je niet te bewijzen dat je 'geen robot' bent.