I ask & it is given

Der zit iets te wringen.  Een vraag wat mijn missie is? Ik word her & der getriggerd door andere mensen om me heen. Mensen die me vragen stellen, die hun gedacht zeggen & mensen over heel de wereld die hun eigen ding doen. Omdat het beter voelt, omdat hetgeen er nu voor ze is, niet (meer) vervullend is. En ik? Ik hang er ergens tussenin, zojuist nog stelde ik me de vraag wat hét dan voor mij is. En prompt lees ik een mail die ik anders ni zou openen. Een documentaire met verhalen over mensen die het "anders" zijn gaan doen. Anders voor zichzelf, voor de Aarde, voor de kinderen, voor hun medemensen. En die het "leven", hun missie. En wat is de mijn dan? Transitie, duurzaam, verbinding, openhartig contact maken, liefde & gastvrijheid, in natura,.. Nog steeds voel ik de impuls om vanuit uitwisseling & delen van talenten te leven. In natura, lekker eten & boodschappen te ontvangen; meedelen in een oogst.. Samen tuinieren, andere klussen ...

Ik ben nog altijd in Transititie..  Omdat veel al in de dozen zit & ik gerief (over)heb, sta ik ervan te kijken wat ik allemaal om me heen verzameld heb. Dozen met spullen, creaties zoals tekeningen, schilderijen, maquettes, wenskaarten, schrijfsels, (kei veel) boeken, materiaal om te creëren, decoratiemateriaal, vazen, servies,.. spullen uit de natuur. Om me heen, in de gang, in een kamer staan allemaal dozen. Ingepakte spullen die ik maanden geleden al heb samengevoegd. Ik besef dat ik mogelijks dozen mag opendoen om te zien of ik het écht wil bijhouden. Om écht datgene dat nog matcht bij te houden & mogelijks mee te nemen op mijn nieuw avontuur. Hoe is het om spullen een andere eigenaar te geven? Hoe is het om zaken los te laten die ik eigenlijk ni meer gebruik & toch nog inpak omdat..? Hoe zal het zijn om uit mijn valiezen/rugzak te leven? Met de dingen die ik écht bij me wil hebben? Wat zou dat zijn? Wat gebruik ik momenteel veel? Wat heb ik graag in de ...

Ik heb nog weinig gedaan vandaag en heb beslist: I QUIT! Voor nu, alles in mijn omgeving opruimen. Clean & ordelijk maken. ZOdat ik daar tenminste mijn rust in vind. Elke dag denk ik: "morgen kan ik veel opruimen, inpakken" om dan weer een dag lamlendig te voelen. Had het werkelijk ni kunnen inschatten me nog zo te voelen. Daarom voelt de klap zo intens. ALLES  effe loslaten Allerlei emoties komen langs, huilen, in bed liggen, naar rustgevende muziek luisteren.. Ik ben het zoo beu allemaal. Allemaal beslissingen nemen zonder te weten hoe & wat. Angsten die onaangekondigd binnenvallen. Voel me verlamd. Met pozen kan ik me aanzetten om iets te doen. Met pozen staar ik voor me uit. Ik ben compleet anders dan vorige week. En ik voel opnieuw dat verlangen om een pilleke te pakken zodat ik het ni hoef te voelen. Yep, "t is er weer. En ik weet wel.. der is nen andere weg.. Zo dus.

Er is veel gebeurd sinds mijn laatste blogpost 25/3. Supervéél op korte termijn En voor nu sta ik voor een verhuis, op 12/5 verlaat ik Kalmthout. Waar ik de laatste 6j een nieuw bestaan heb opgebouwd. Geen kat kende ik hier. Nu best wel veel toffe mensen waarvan sommigen aanvoelen als familie: Karolien, Carolina, Ines, Ria,.. Oud-Turnhout heeft plaatsgemaakt voor Nederland als volgende bestemming Steeds weer vroeg ik het Universum wat mijn volgende stek zou zijn. 2x antwoordde het met Nederland. Ik weigerde, voelde weerstand. En besefte ik dat als dit mijn weg is dat ik het mocht aanvaarden. Stillekesaan kwam de kentering. Nu zeg ik volmondig JA. En dat voor de komende 6 maanden als overbrugging naar mijn volgende bestemming Ik verhuis naar een plek om verder te voelen waarheen mijn weg me leidt. Het liefst wil ik samenwonen met Peter. Mijn commitment is sterker dan ooit. Zekers na onze afgelopen 23d van intens samenzijn. Ik ben werkelijk veranderd & verander nog steeds: in...