Et voilà, hopla!

Sommige zaken zijn niet in vaste waarde uit te drukken

Want dat is voor iedereen verschillend.

Zonet had ik een inspirerend open gesprek met Greet Heylen.

Afgesproken in Maurice - een voor mij aanvoelend - inspirerende plek om te zijn. 
Om te ontmoeten, uit te wisselen van gedachten. Van visies. 
Open en oprecht. Eerlijk.

Ik voel een oprecht “dankjewel” naar jou toe Greet.

Ziehier een blogpost! ;c)

Ik hoor klanken van bestek, borden die op tafel gezet worden, 
ineen gestapeld. Een man links van me is in gesprek,
rechts van mij eten 2 mannen belegde boterhammen met Rucolasla..

Mmm.. ik hoor iemand lachen, de tram passeert, 
ik voel de trilling. Ik voel hoe mijn vingers de toesten van
mijn laptop aanraken. Om datgene dat binnenin mij zit,
verteld wil worden.

Mmm.. hoe fijn is dat!

Ik heb het warm, mijn wangen gloeien.. 

Ik heb weer ideeën, ik heb zojuist de zoektermen

“leven van uitwisseling” ingegeven en kwam op een website 
die mensen vlotjes een taal aanleert 
door uitwisseling in een ander land. 
Het kan weken duren tot een jaar..

Héy de zon schijnt, het wordt plots 
lichter hierbinnen!

mm..

http://www.ef.be

Ik besef dat ik steeds dichter 

mijn verlangen kom:

een leven in uitwisseling

van liefde, dankbaarheid

spontane gastvrijheid

gunsten

giften

Ik heb heerlijk genoten van 2 delicieuse cappu’s 

ik heb mijn justbe postkaarten als waardering gegeven

verlangens die ingevuld worden

wat is de waarde ervan?

De éne keer is het dit, 

de andere keer dat..

Zo fijn om in het moment af te stemmen..

met mezelf en de ander.

Is het mogelijk om zo mijn leven te leven?

Ja watte, als ik nu eens begin te vragen

aan mensen of ze me willen trakteren?

Das nog een ander verhaal, voel ik.

Ik voel een spanning in mijn keel.

Ik zou zo nog een cappu lusten of een latte,

durf ik die dame aanspreken of ze me trakteert op een latte?

Of in ruil voor een set (16) justbe postkaarten?
;c)