I ask & it is given

© 2007 Tania Maria Vanhoof Bewustzijn 2.0 geeft me exact wat ik aan frequenties uitzend. Bewustzijn 1.0 vindt er vanalles van en gaat ermee in afstemming of in reactie. Wat opnieuw voor aanpassingen zorgt in mijn buitenwereld. Het thema wat me nu duidelijk is, is er één dat ik al lang met me meedraag om het zo te benoemen. Ik ga ermee in afstemming én trek alles aan wat dat bevestigt of ga ermee in reactie en zie ook dat in mijn buitenwereld. Ik dim en neig mezelf terug te trekken. Ik maak me zorgen en belast mezelf ermee. Ik vind de omgeving (weerspiegeling) te overweldigend... Wat zend ik uit? Wat ontvang ik, krijg ik terug? Ga ik in reactie? Welke inprenting leef ik nog, dat als ik dat niet meer zou leven, een hele andere uitkomst zou bieden? Wat is er nu voor mij mogelijk dat ik nooit eerder voor mogelijk hield? Ben ik bereid om de meester -  de creator te zijn in mijn eigen veld? Wat als ik er werkelijk toe doe? Wat als ik nooit of te nimmer traag ben? Wat als mijn tempo uitzo...

die ruimte die me terugtrekt en tegenhoudt, me afleidt van dat wat ik eigenlijk best wel leuk, aangenaam en mooi vind. En dus ontmoet ik de volle fanfare die door mijn gang dendert met volle overtuiging dat ze aan het juiste adres zijn. Als het aan mij ligt, zeg ik van niet. Laat die toeters en bellen maar buiten aan mijn huis  - aka brein - voorbij gaan. Al die herrie, brengt me uit mijn ionnerlijke staat vanz ijn. Chaos, mensen die door elkaar praten, collega's die me zeggen wat te doen en ik.. Ik sluit me af door alles overweldigend te vinden. Ik onthoud niet meer wat er gezegd wordt. Ik vind vanalles van mijn omgeving wat zich DIRECT zich vertaalt in een opbouwend momentum dat EXACT de energie laat zien die ik kies. Ook al lijkt het me allemaal te 'overkomen', 'lijk' ik te verdrinken in een zwarte zee van inkt en oordeel van niet goed genoeg te zijn. NIET snel genoeg. Een thema uit mijn leven aka Bewustzijn 1.0 Als kind al te traag, kon niet mee, leren was moeil...